پایگاه خبری گلونی، آرشین ساکی: با رسانهای شدن اوضاع بیآبی و مشکلات ناشی از آن کمپینهای زیادی تشکیل شده جهت رساندن آب معدنی و شیرین برای خرمشهر و سایر نقاطی که آب شرب مناسب ندارند.
دوباره راه حلهای دم دستی و ساده. درست مثل خفه کردن درد برای چند ساعت یا حتی چند روز. نمیدانم چند سال دیگر باید بگذرد تا ما یاد بگیریم برای هر مشکلی راه حل آن را پیدا کنیم و ریشهای و اساسی حسابش را برسیم.
وظیفه کمپینها این روزها فرستادن کانتینرهای حامل آب شرب به خرمشهر است. ولی مگر جنوب در خرمشهر خلاصه میشود؟ بقیه شهرها چه؟ نکند قرار است وظیفه آبرسانی به مناطق جنوبی کشور هم خصوصیسازی شده و به مردم واگذار شود؟
پس مدیریت بحران اینجا چه کاره است؟ دولت باید یکبار برای همیشه مشکلات مناطق محروم را حل کند. این بار با چند کانتینر صدای مردم میافتد دفعه بعد و بعدترش چه؟
مشکل آب در کشور ما اساسی است و اتفاقا این مشکل فقط برای جنوب کشور نیست. به زودی یقهی همهمان را میگیرد. آنوقت دیگر نه آب شربی پیدا میشود که به لطف و یاری انجمنهای مردم نهاد جابهجا شود نه آب معدنی که بسته بسته از جیب مردم خریداری شده و به مناطق محروم برسد.
دولت هم وظایفی دارد که در قبال آنها مسئول است
رسانههایی که در این اثنا وظیفه برانگیختن احساسات مردم را انتخاب کردهاند باید تغییر مسیر داده و خواهان حل کردن مشکلات بیآبی توسط دولت شوند.
راستش دخالت مردم کمی بیشتر از دموکراسی شده، دولت هم وظایفی دارد که در قبال آنها مسئول است.
منطقه جنوب کشور الان نه آب دارد و نه هوا. گمان نکنم زندگی کردن در چنین شرایطی امکانپذیر باشد.
حل کردن این مشکلات و رفع نابهسامانیها کار امروز و فردا نیست. ما هم میدانیم یک پروسه زمانبر و طولانی خوهد داشت. اما بهتر است هرچه زودتر شروع شود تا مردم کمتر عذاب بکشند.
پایان پیام