پایگاه خبری گلونی، آرشین ساکی: با تعدیل نیروهای پیاپی شرکت‌ها و اوضاع نابه سامان اقتصادی توده سرطانی بیکاری مدام در حال رشد و تکثیر است. طوری که اگر از کارمندان هر اداره سه برابر ظرفیت‌شان هم کار بکشند باز تمام و کمال می‌پذیرند چرا که اوضاع طوری بی‌ریخت است که هر کس از فردای خودش هراس دارد.
اگرچه بیخ گوش همین مردمی که از گرانی کارد به استخوان‌شان رسیده خیلی‌ها ماشین میلیون دلاری می‌خرند ولی قریب به اکثریت جامعه در حال دست و پا زدن در گردابی است که آخر و عاقبتش مشخص نیست.
در این شلوغی اما وزیر رفاه اظهار نظر جالبی کرده و فرموده‌اند:
” امروز با پدیده بیکاران شیک مواجه هستیم؛ افراد بیکاری که حاضر به مهارت آموزی نیستند و از سوی خانواده تامین مالی می‌شوند”
اصلا این لقب آن‌قدر با مسما است که آدم دلش می‌خواهد بی‌کار شود شاید به این واسطه شیک شد!
اما جسارتا جناب آقای وزیر شما دقیقا منظورتان کدام خانواده‌هاست؟
الان خانواده‌ها نهار و شام‌شان را طرح زوج و فرد پیاده کرده‌اند که دخل خانواده پاسخگوی خرج‌ها باشد آنوقت شما دم از حمایت خانواده می‌زنید؟
هر جوانی در یک سنی نیاز به استقلال مالی دارد ولو این‌که خانواده‌ای متمول داشته باشد. البته دور و بر ما از این خانواده‌ها پیدا نمی‌شود و اغلب جوانان به فکر این هستند به هرکاری مشغول شوند بلکه باری از روی دوش خانواده بردارند.
اتفاقا در کشور ما مدام افراد متخصصی که در مشاغل بی‌ربط و سطح پایین مشغول به کار هستند سوژه خبرها بوده. ساده‌ترین و ابتدایی‌ترین مشاغل از آن افرادی است که اغلب تحصیلات عالیه دارند.
پس بهتر است به جای اظهار نظر درباره سبک بیکاری جوانان فکری به حالشان کنید تا بلکه اندکی از این عذاب مصرف کننده بودن از دوششان برداشته شود.
پایان پیام
