به گزارش پایگاه خبری گلونی داستان موسیقی ایران، داستانی است پر از فراز و نشیب و در این میان آنچه ما را به مبدا پیدایش این هنر نزدیک‌تر می‌کند کشف نی‌های استخوانی مربوط به هزاره‌های قبل از میلاد است که در نوع خود از ابتدایی‌ترین و اولین نمونه‌های سازهای موسیقی محسوب می‌شوند.
شادروان حسن مشحون معتقد است که از زمانی که بشر توانست انفعالات درونی خود را به وسیله صدا نمایش دهد و وزن را از صداهای منظم و مختلف طبیعت به دست آورد، موسیقی را به وجود آورد.
چرا که جهان پر از صدا است و عالم خلقت بر توازن و انتظام استوار، و تشخیص موزون از غیر موزون تنها در طبیعت بشر است، و هر چیز موزون مطابق طبع انسان.
آواز، رقص، شعر که هر سه موزونند و مورد پسند بشر، از همان دوران قدیم به صورت شکلی از آداب و رسوم، جزو زندگی ملل درآمدند.
با پیشرفت تمدن و با اختراع آلات و ادوات موسیقی، بشر از نواهایی که در ذهنش حالت دلپذیر ایجاد می‌کرد تقلید نمود و با سرودهای مذهبی به نیایش رب‌النوع‌ها پرداخت و موسیقی را رکن اصلی دین خود قرار داد و از رقص و آوازهای ضربی و غیر ضربی در جشن و سرور و مراسم مذهبی استفاده نمود.
بنابراین ریشه موسیقی به عهد کهن باز می‌گردد. نوای موسیقی با سخن به وجود آمده است و در واقع همان روزی که انسان توانست برای نخستین بار خوشی‌ها و رنج‌های خود را با صدا نشان دهد، مبدا موسیقی است.
داستان موسیقی ایران از بابک محمدی را بخوانید. این کتاب را انتشارات «مهر راوش» منتشر کرده است.
پایان پیام
