پایگاه خبری گلونی، راضیه حسینی: پسر آقای نمایندهی مجلس، یک لایو یهویی از خودش گذاشته در حال چوپانی.
با دیدن این فیلم کلا ذهنیاتم در مورد چوپان و چوپانی مچاله شد.
من هر چه چوپان در تلویزیون و طبیعت دیده بودم چوبدست به دست با لباس خاکی و خسته طور دنبال گوسفندان میرفتند و هی صدای هررر و هیییرررر از خودشان در میآوردند.
پسر جناب نماینده را که دیدم تنها تصوری که از گوسفندانش در ذهنم آمد این بود که یک سری گوسفند شیکو پیک، پاپیون زده، پشمها بیگودی کرده، با نظم و ترتیب در حال چرا هستند.
پسر چوپان هم خیلی آرام و باوقار در کنارشان قدم میزند در حدی که اتوی یقهی لباسش بههم نخورد. هر وقت هم خسته شدند گوسفندان سوار یک لیموزین مشکی متالیک میشوند و از چرا گاه به سمت طویلهی لاکچریشان میروند.
پسر چوپان هم لایوش را که گرفت با هلیکوپتر محل را ترک میکند.
یعنی چه؟
اگر ایشان چوپان هستند، پس آنها که قبلا دیدیم چه بودند؟
اگر آنها چوپان بودند، پس ایشان چیکاره هستند؟
این کمپین فرزندت کجاست تمام تصورات من را بههم ریخته. میترسم فردا یکی لایو بگیرد در حال برداشت برنج از شالیزار یا در حال کشت گندم با کت و شلوار.
مسٶلان عزیز! تا تصورات ما از این دربوداغانتر نشده این کمپین را تمام کنید. تسلیم شدیم. حق با شماست ژن خوب ماییم. بچههای ما خارج از کشور مشغول خوشگذارنی هستند. از تمام مسٶلین عزیز عذرخواهی میکنیم.
فقط لطفا دیگر نگویید فرزندتان کجاست.
پایان پیام
از حق نگذریم دوستِ چوپانمون حرفِ درستی میزدند که نباید «نشست و گفت کار نیست». تناقض اونجایی بود که پیادهرویهای سختِ روزانه باعث نشده بود دوستِ چوپانِ ما حسابی لاغر و ورزشکار از آب دربیایند!