دریاچه گهر در تابستان ۹۷ مورد هجوم انواع و اقسام بلایای طبیعی و غیرطبیعی قرار گرفته است.
به گزارش پایگاه خبری گلونی، فصل بازدید از دریاچه گهر رو به پایان است و دریاچه گهر در تابستان خسارت بسیار دید.
سالهاست که کارشناسان زنگ خطر را برای گهر به صدا درآوردهاند ولی سرنوشت سیاه بسیاری از دریاچهها و رودخانههای کشور برای مدیران درس عبرت نشده است.
در مسیر دریاچه تا چشم کار میکند انواع و اقسام زبالهها ریخته شده است. پسماندهای غذا و انواع و اقسام قوطی و پلاستیک.
گردشگران بیمسئولیت
به دریاچه که میرسی، با اینکه کنار دریاچه محل استقرار گردشگران است ولی باز هم زباله زیادی دیده میشود. در صورتی که انتظار این است حداقل بازدیدکنندگان محیط اطراف خود را تمیز کنند.
در نبود نظارت کافی میراث فرهنگی که مسئولیت حفاظت از دریاچه را به عهده دارد و کمبود محیطبان در چنین منطقه وسیعی، گردشگران و بازدیدکنندگان هم مراعات این منطقه زیبای گردشگری را نمیکنند.
در جای جای مسیر و ساحل تنههای بزرگ درخت که برای ذغال بریده شدهاند دیده میشود. درختان اندمیکی که اگر نابود شوند جایگزینی نخواهند داشت.
سالانه ۳۶۰۰ کیلوگرم مواد شیمیایی وارد دریاچه گهر میشود
متاسفانه گهر را خطرات زیادی تهدید میکند. مهمترین این خطرات ورود مواد شیمیایی ناشی از شستن ظروف و لوازم بهداشتی به دریاچه است. در سال حداقل ۳۶۰۰ کیلوگرم فقط مواد شیمیایی وارد دریاچه گهر میشود.
بیشتر گردشگران در حاشیه دریاچه از پایین دست تا جنگل بالا اقدام به نصب چادر و نهایتا تخلیه زباله، مواد آلی و… در دریاچه میکنند که این عوامل موجب تسریع در روند از بین رفتن دریاچه خواهد شد.
دریاچه گهر در تابستان ۹۷ صدمه دید
وضعیت توالی دریاچه در اثر رشد جلبک و نیزار در حاشیه دریاچه از پایین تا بالادست، وضعیت مطلوبی نیست و ریزش واریزهها از طرفین در اثر تردد بیش از حد ظرفیت گردشگر و توپوگرافی خاص محدوده دریاچه در منطقه جای نگرانی دارد.
این میزان واریز مواد شیمیایی به غیر از موارد فاضلاب انسانی و حیوانی است که وارد دریاچه میشود.
در اثر ورود این مواد، آب دریاچه شروع به تجزیه هوازی و بیهوازی مواد وارد شده خارجی کرده و در اثر این تجزیه لجن تولید شده و در اثر جریانهای دریاچهای به گوشهای از دریاچه منتقل و ته نشین میشود.
همچنین دریاچهها جهت تصفیه خود از گیاهان و جلبکهایی استفاده میکنند که مهمترین آن نیزار است. اتفاقی که در گهر در حال رخ دادن بوده، حجم لجن بالا و پیشروی نیزار است.
آفتی بنام گازوئیل و گوگرد
گردشگران که البته باید نامشان را تخریبگران گذاشت، هر سال نوآوریهایی در زمینه تخریب هرچه بیشتر دریاچه گهر ابداع میکنند.
آفتی بنام گازوئیل و گوگرد و مخلوط آب و توتون برای مرزبندی بین محل خواب و حشرات موزی خسارات جبرانناپذیری در پی خواهد داشت. بیشک ادامهی این روند علاوه بر آلوده کردن دریاچه درختان ساحل را به سوی مرگ سوق میدهد.
باید گهر را از مرگ حتمی نجات داد
آینده این دریاچه و با این روند تخریب، بهسادگی قابل پیشبینی است و از چند سال قبل کارشناسان محیط زیست نابودی گهر را گوشزد کردهاند.
اما کو گوش شنوا. مدیران مربوط فقط به آمار بازدید افتخار میکنند و وقتی رسانهای یا فعال محیط زیستی پیگیر وضعیت وخیم گهر میشود، تنها جوابی که دریافت میکند کمبود منابع مالی برای استخدام محیطبان و پاسبان حفاظت محیط زیست در این منطقه است.
این جوابها فقط بهانه کمکاری و سهلانگاریهاست. هزینههای بیدلیل فراوانی در لرستان خرج میشود که با یکصدم آن میشود گهر را از مرگ حتمی نجات داد.
فرهنگسازی برای گردشگران به جای خود، ولی در شرایط فعلی فرهنگی ما، نگین اشترانکوه به نیروی امنیتی و حفاظتی بیشتری نیاز دارد تا وضعیت را به یک ثبات نسبی برسانند.
دریاچه گهر در تابستان پذیرایی گردشگران است که متاسفانه بسیاریشان مسئولانه به طبیعت سفر نمیکنند.
پایان پیام
گزارشگر: محمد پورخداداد
عکاس: روح امامی