این روزها مردم پیام های عاشورایی برای یکدیگر ارسال میکنند؛ پیامهایی با رنگ و بوی عزاداری و آزادگی.
پایگاه خبری گلونی؛ محسن فراهانی: محرم که از راه میرسد، حال ما هم تغییر میکند. از رفتارمان تا ادبیاتمان. از گفتارمان تا پیامهایمان.
این روزها مردم پیامهایی برای یکدیگر ارسال میکنند که آن پیامها هم رنگ و بوی محرم دارند. در زیر برخی از این پیامها و نوشتهها را میخوانیم.
«آبروی حسین به کهکشان میارزد، یک موی حسین بر دو جهان میارزد، گفتم که بگو بهشت را قیمت چیست، گفتا که حسین بیش از آن میارزد»
«ماه خون ماه اشک ماه ماتم شد، بر دل فاطمه داغ عالم شد»
«نازم آن آموزگاری را که در یک نصف روز
دانشآموزان عالم را همه دانا کند
ابتدا قانون آزادی نویسد بر زمین
بعد از آن با خون هفتاد و دو تن امضا کند»
«دل را اگر از حسین بگیرم چه کنم
بی عشق حسین اگر بمیرم چه کنم
فردا که کسی را به کسی کاری نیست
دامان حسین اگر نگیرم چه کنم»
پیام های عاشورایی
«قیامت بی حسین غوغا ندارد، شفاعت بی حسین معنا ندارد، حسینی باش که در محشر نگویند چرا پروندهات امضاء ندارد»
«عالم همه قطره و دریاست حسین، خوبان همه بنده و مولاست حسین، ترسم که شفاعت کند از قاتل خویش، از بس که کَرَم دارد و آقاست حسین»
«عالم همه محو گل رخسار حسین است، ذرات جهان در عجب از کار حسین است. دانی که چرا خانهی حق گشته سیهپوش، یعنی که خدای تو عزادار حسین است»
«امروز کمی هوایی اربابم / از صبح دلم گرفته و بیتابم
تقویم بیاورید ای وای حسین / شب اول است و من در خوابم»
«چون در همه عمر داشتم حب على / آمد به سرم چهارده نور جلى
گفتم که شفیع من کدامین شماست / کردند اشارت به حسین بن على»
«سعی کن حرص و طمع خانه خرابت نکند / غافل از واقعه روز حسابت نکند
ای که دم می زنی از عشق حسین بن علی / آنچنان باش که ارباب جوابت نکند»
پایان پیام