توجه: عکس این خبر مربوط به این حادثه نیست
دنیا ویسی دانش آموز کلاس اول دبستان روستای گرماش سنندج دیروز بر اثر ریزش دیوار حیاط مدرسه فرسوده جان خود را از دست داد.
آیا نمی‌شود با اختصاص بودجه و فوریت، یکبار برای همیشه با نوسازی مدارس فرسوده از شر آنها که جان فرزندان و آینده‌سازان این کشور را می‌گیرد خلاص شد؟
پایگاه خبری گلونی، معین بادپا: رسانه‌ها نوشتند:
دنیا ویسی دانش آموز کلاس اول دبستان روستای گرماش سنندج دیروز بر اثر ریزش دیوار حیاط مدرسه فرسوده جان خود را از دست داد.
این اتفاق در روز جهانی کودک روی داد.
روزی که با هدف توجه بیشتر به نیازهای کودکان نام‌گذاری شده است.
متاسفانه گاهی اوقات روز جهانی کودک در برگزاری چند جشن برای کودکان خلاصه می‌شود.
جشنی که اغلب اوقات هم در مناطق شهری (و به خصوص کلانشهرها) اتفاق می‌افتد.
این نگاه موجب شده است تا نیاز واقعی کودکان به حاشیه برود.
چه کسانی مقصرند؟
هنوز دو هفته از شروع یک مدرسه نگذشته است که دیوار یک مدرسه فرو می‌ریزد و یک کودک جان خودش را از دست می‌دهد.
مشخص نیست آیا امنیت و استحکام مدارس اهمیتی نداشت؟
هیچ کس نبود که در تابستان به این موضوع رسیدگی کند؟
آیا این موضوع به اطلاع مقامات بالاتر آموزش و پرورش رسیده بود؟
اگر رسیده بود واکنش‌های مسئولان بالاتر چه بود؟
چه کسانی مقصرند که دیوار یک مدرسه فرو می‌ریزد و یک کودک به همین سادگی جان خودش را از دست بدهد؟
دنیا ویسی و نوسازی مدارس فرسوده کشور
ما پیش از این هم تجربه اتفاقات ناگوار در مدارس را داشتیم.
از آتش سوزی کلاس با بخاری‌های غیراستاندارد تا کلاس‌هایی که در بدترین شرایط برگزار می‌شود.
این روزها بنیاد برکت در حال مدرسه‌سازی است.
اما در این شرایط آیا مسئولان آموزش و پرورش نشسته‌اند تا فقط بنیاد برکت مدرسه بسازد؟
آیا صرف تحصیل دانش آموزان برخی از مسئولان در بهترین و گرانترین مدارس تهران، مسئولیت را از دوش‌شان برداشته است؟
اصلا آیا فقط مسئولان آموزش و پرورش در این اتفاق مقصرند؟
آیا تهیه کردن کمترین امکانات آموزش آن هم در مناطق محروم یک اولویت مهم کشور نیست؟
آیا نمی‌شود با اختصاص بودجه و فوریت، یکبار برای همیشه از دست این مدارس فرسوده که جان فرزندان و آینده‌سازان این کشور را می‌گیرد خلاص شد؟
کاش کسی بود که به این سوالات پاسخ دهد.
پایان پیام
