کبک های پاقلات
پایگاه خبری گلونی؛ محمد درویش: اینجا پاقلات است؛ آبادبومی که شاید نود و نه‌درصدِ ایرانیان تاکنون مسیرشان به آنجا نیافتاده و نیافتد.
اما یک الگوی بزرگ، بی‌رقیب و ستایش‌برانگیز برای همه ماست .
برای همه آنهایی که توانی برای رفتن دارند، اما در تردید ماندن در ایران و انتخاب بین عشق و رفاه و آزادی مانده‌اند.
نگاه کنید که پاقلاتی‌های عزیز در جنوب استان فارس چگونه با دست خالی به مقابله با شکارچیان کبک جیرفتی رفته و چنان امنیتی ایجاد کرده‌اند که حالا کبک‌ها سر کوی و برزن تخم می‌گذارند و در خیابان‌های آبادی، آزادانه و با امنیت رژه می‌روند.
امنیتی که زنانِ ما برای سوارشدن بر دوچرخه یا تماشای یک بازی فوتبال ندارند! دارند؟
انجمن سبز گستران پاقلات
در پاقلات اما علی نصیری و یارانش، گروهی را شکل دادند به نام: انجمن سبزگستران پاقلات و همانطور که در این چهار کلیپ می‌بینید، بدون حتی یک ریال کمک دولتی، اینگونه از سرزمین خود حفاظت کردند.
شکارچیان را واداشتند تا اسلحه‌های خود را بیاویزند؛ تله‌های هوبره‌ها را منهدم کردند؛ مدیریت کارخانه گچ را واداشتند تا فیلترهایش را نصب کند.
دامداران را ترغیب کردند که فصل چرا را رعایت کنند، یگان حفاظت از طبیعت بنا نهاده و به کمک اهالی از مایملک محیط‌زیستی خود حراست کردند.
حتی سه‌شنبه‌های بدون خودرو را هم فراموش نکردند .
واقعاً وقتی رفتم و از نزدیک زحمات‌شان را دیدم، از یک سو، از خود خجالت کشیدم که اگر شرایط دشوار است، پس برای آنها چیست؟
و از یک‌سو، به آینده وطن امیدوار شدم، زیرا هنوز هستند هموطنانی که آزادی و شوکتِ وطن برایشان از رفاه شخصی والاتر است.
به ویدئوی پنجم نگاه کنید! آن دخترک که برای آزادی #وطن_نوروزی قلکش را پاره کرد، فرزند علی نصیری است .
نهضتی که سبزگستران پاقلات در قلمرو شهرستان لامرد آفریدند، مرا یاد شعری از ملای رومی می‌اندازد: “رهِ آسمان درون است، پرِ عشق را بجنبان ؛ پرِ عشق چون قوی شد، غم نردبان نماند”
و محمد درویش ایمان دارد که ما می‌مانیم، پرِ عشق را قوی می‌کنیم و بی‌خیال نردبان، اوج می‌گیریم، به خاک مرده جان می‌دهیم، به مرغان صحرا، امان و به آفتابِ وطن، سلامی دوباره می‌دهیم.
کار بزرگ مردم پاقلات برای هوبره و کبک
پایان پیام
