میثم درویشان پور از مسابقه محله تا خندوانه
پایگاه خبری گلونی، مهدیسا صفری‌خواه: بازتولید کمدی جدید و خلاق روی موضوعات تکراری کار سختی است.
یکی از آفت‌های طنزنویسی روتین؛ همین تکراری شدن است.
شما بعد از شناساندن کاراکترهایتان در استندآپ کمدی سبک منحصربه‌فرد خودتان را پیدا می‌کنید.
امضای خودتان را خواهید داشت و شوخی‌های تکراری که گاهی حلقه تکرارشونده طنز است و خنده می‌گیرد را در اختیار دارید.
میثم درویشان پور در اجرای افتتاحیه سری ششم خندوانه همه اینها را در اختیار داشت اما استندآپ کمدی او در یک دقیقه آخر فقط خوب بود.
و از استاندارد خودش تا حد زیادی پایین‌تر بود.
استندآپ کمدی میثم درویشان پور در فصل ششم خندوانه
اجرا با لهجه اجرای سختی است
همان ابتدای کار که لهجه را وارد اجرا کرد او روی خط باریکی قدم گذاشت. لهجه می‌تواند شما را در اجرای طنز نابود کند یا حسابی سطح اجرا را بالا ببرد.
باید حواستان به کرامت لهجه‌ای که از آن استفاده می‌کنید باشد. شوخی «فلانی که با گاو و گوسفندهاش عکس می‌گیره و پز می‌ده و تو هم یه عکس از من و این بگیر»
عجیب و نازل است، حتا مخاطب به این خودزنی هم نمی‌خندد. با وجوداینکه خودزنی یکی از راه‌های امتحان پس داده در استندآپ کمدی است.
سوژه شهرت همیشه جذاب است
سوژه شهرت همیشه جذاب است. خنداونه از طریق این استندآپ‌های با موضوع شهرت، خودش را به مخاطب یادآور می‌شود.
این برنامه تعارفات را کنار می‌گذارد و کمدین‌هایش از تغییرات بعد از شهرت صراحتاً با شما حرف می‌زنند.
شما باور می‌کنید که اینجا اولین استیجی است که هر کمدینی می‌خواهد در داخل کشور روی آن قرار بگیرد و خودش را به مردم ثابت کند.
افتتاحیه سری قبل برنامه هم با استندآپ‌هایی درباره این موضوع همراه بود. این خودبزرگ‌بینی می‌تواند خوراک طنز شود و مثل یک پارادکس خنده‌دار عمل کند.
کاری که علی صبوری در ابتدای متنش به خوبی از پس آن برآمد و درویشان پور نتوانست.
امضاهای خودش را دارد
کمدین‌ها در خندوانه گذشته و امضاهای شخصی‌شان را به شما یادآوری می‌کنند اما گاهی آنها کاراکترهای همدیگر را هم قرض می‌گیرند.
وقتی قرار است این کار را انجام دهید باید در حد اجرای کننده اصلی آن قوی باشید.
شوخی‌های علی صبوری درباره پدربزرگش یک «تیپ» قدیمی از اجرای میثم درویشان پور در سری ۴ برنامه بود.
شوخی‌ها چفت و بست نداشتند و انگار باید این اجرا را به درویشان پور می‌سپرد.
از مسابقه محله تا خنداونه
میثم درویشان پور؛ میمیک خوبی برای اجرای طنر دارد. اما بهتر است دوختن دهان؛ قدقد مرغ و چپ شدن چشم‌ها را برای اجراهایش در «مسابقه محله» بگذارد.
بعید می‌دانم این شیرین‌کاری‌ها برای مخاطب باهوشی که می‌خواهد به فضای فان و سرگرمی و فضای نقد اجتماعی همزمان وارد شود؛ جذاب باشد.
میثم درویشان پور از مسابقه محله تا خندوانه
یک دقیقه آخر اجرای میثم درویشان‌پور برای من جذاب‌ترین بخش اجرا بود. اجرا و متن و شوخی‌ها درباره خوانندگی در کتابخانه متناسب بود.
در هرحال او یک کمدین تا حد زیادی مؤلف است. باید اجراهای متناسب خودش را داشته‌باشد.
برای من هنوز اجرایش درباره «مسافرت ایرانی‌ها به آنتالیا» بهترین و گل درشت اجراهایش است؛ منتقدانه و سرگرمی‌کننده!
پایان پیام
