نصب میله در وسط آسانسور کاری شرمآور و غیرانسانی است
به گزارش پایگاه خبری گلونی، این ویدئو با این عنوان دست به دست میشود:
نصب میله در وسط آسانسور ساختمانهای عمومی برای ممانعت از حمل کالسکه و ویلچر که متاسفانه رو به رواج است!
اتفاقی تلخ که تردد معلولان را دچار مشکل جدی میکند.
نصب میله در وسط آسانسور کاری شرمآور و غیرانسانی است
بالا و پایین دارد؛ زندگی را میگویم.
گاهی آنقدر بالا میبردت که از یادت میرود که همه از پایین به بالا میروند و تو هم یکی از آن همهای.
گاهی چنان به پایین پرتت میکند که وقتی سرت را بالا میگیری باورت نمیشود که زمانی تو هم آنجا بودهای، بالای بالا!
تصور سقوط سخت است، چه از نوک قله کوه باشد چه از دیوار دنیا. چه از بلندای یک آسمانخراش باشد چه از اوج انسانیت.
بالا و پایین دارد؛ زندگی را نمیگویم! بالابرهایی را میگویم که بشر آفرید تا حداقل گمان کند سریعتر میشود بالا رفت، میشود خسته بود و آسوده بالا رفت، میشود صد سال عمر کرد و بی ناله از درد زانو بالا رفت، میشود پا نداشت و بالا رفت.
نصب میله در وسط آسانسور
کلیپ میلههای وسط آسانسورهای شهرمان را که دیدم یاد این دو سه جمله افتادم که میگویند: «این شوخی نامردمان است که امید میدهند و سپس باز پس میگیرند و بر نومیدشدگان از ته دل میخندند.»
بالابر میسازند که راحت بالا بروند بعد میله میزنند که آنها که اتفاقا نیاز بیشتری به این وسیله دارند، نتوانند از آن استفاده کنند.
این اگر معنیاش خندیدن به ریش توانخواهان و مادران نیست، پس چیست؟
نصب میله در وسط آسانسور باید محدود بشود و از بین برود و رسم نشود.
چه راحت سقوط کردیم بی آنکه کسی هولمان بدهد. بی آنکه زندگی بخواهد درسی به ما بدهد.
بالا رفتن سخت است چه از خاک به افلاک باشد و چه از کوهپایه به نوک کوه.
چه از حضیض یک چاه باشد چه تا قله قاف انسانیت!
چه از دو طبقه باشد چه از سی طبقه. میلهها را که بردارید تازه بر میگردید به جای قبلی انسانیتتان. برای بالاتر رفتن گاهی ویلچری را تکانی بدهید و توانخواهی را هم کمک کنید.
بالا و پایین بسیار دارد؛ زندگی را میگویم.
شاید فردا شما… اتفاق است دیگر!
نصب میله در وسط آسانسور کاری شرمآور و غیرانسانی است
پایان پیام
آسانسور خوبه