تخلیه پساب تصفیهنشده و اثرات منفی شدید بر سلامت انسان و محیطزیست
به گزارش پایگاه خبری گلونی، اندیشکده تدبیر آب ایران جزوهای منتشر کرده است با نام پساب، منبع بهرهبردارینشده.
این مقاله ترجمهای است از:
WWAP (United Nations World Water Assessment Programme). 2017. The United Nations World Water Development Report 2017. Wastewater: The Untapped Resource. Paris, UNESCO. Executive Summary
این ترجمه را در چند بخش در گلونی بخوانید:
به حداقلرساندن ریسکها برای مردم و محیطزیست
تخلیه پساب تصفیهنشده میتواند اثرات منفی شدیدی بر سلامت انسان و محیطزیست، از جمله شیوع بیماریهای ناشی از غذا، آب و بیماریهای واگیردار، و نیز آلودگی و نابودی تنوع زیستی و خدمات اکوسیستم بگذارد.
در معرضبودن گروههای آسیبپذیر، به ویژه زنان و کودکان با پسابهای کمتصفیهشده یا تصفیهنشده به توجه ویژهای نیاز دارد.
آگاهی نامحدود درباره ریسکهای سلامت ناشی از استفاده از پساب، به سبب فقر و آموزش پائین، تأثیر این ریسکها را به ویژه در کشورهای در حال توسعه افزایش میدهد.
هر زمان که تماس انسان محتمل باشد (برای نمونه از طریق غذا یا تماس مستقیم)، اقدامات جدیتر مدیریت ریسک لازم است.
ارتقای دانش و ظرفیت
دادهها و اطلاعات درباره تولید، تصفیه و استفاده پساب برای تصمیمگیران، پژوهشگران، مسئولان و نهادهای عمومی برای تهیه برنامههای عمل (در سطح ملی و محلی) با هدف حفاظت از محیطزیست و استفاده مطمئن و مولد از پساب اهمیت اساسی دارد.
آگاهی از حجم، و حتی مهمتر، عناصر تشکیلدهنده پساب، برای حفاظت از سلامت انسان و محیطزیست و ایمنی ضروری است.
با این همه، دادههای لازم درباره تقریباً تمام جنبههای کیفیت آب و مدیریت پساب، به ویژه در کشورهای در حال توسعه وجود ندارد.
تخلیه پساب
لازم است تا تکنولوژیهای مناسب و کمهزینه، از کشورهای توسعهیافته به کشورهای در حال توسعه انتقال یابد.
پژوهش برای بهبود درک پویایی آلایندههای نوظهور و ارتقای روشهای حذف این آلایندهها از پساب نیاز است.
همچنین، درک چگونگی تأثیرگذاری عوامل بیرونی مانند تغییر اقلیم بر مدیریت پساب اهمیت اساسی دارد.
به منظور ارتقای مدیریت پساب، اطمینان از اینکه ظرفیت انسانی مناسب وجود دارد اساسی است.
ظرفیت سازمانی و نهادی در بخش مدیریت پساب غالباً ضعیف است، و بنابراین سرمایهگذاری- در سامانههای بزرگمقیاس متمرکز یا سامانههای کوچکتر در محل- با ریسک روبرو خواهند بود.
پایان پیام