نزاع و دعوای یک ملت بی‌‌اعصاب، ما ایرانی‌ها مدیریت خشم بلد نیستیم. برای اطلاع دقیق‌تر از این ماجرای تنها کافی است مطلب زیر را مطالعه کنید.
پایگاه خبر ی گلونی، مهدیسا صفری‌خواه: پزشکی قانونی اعلام کرد: «در ۹ ماهه سال ۱۳۹۷، آمار ارجاعات نزاع به سازمان پزشکی قانونی به ۴۵۸ هزار و ۴۴۰ مورد رسید که نسبت به آمار مدت زمان مشابه سال گذشته، ۷ درصد رشد داشته است.»
ما ملت بی‌‌اعصاب
بی‌اعصاب‌تر شدیم. حتا از آن لبخند یک در میان اتفاقی در خیابان هم خبر نیست. ما هر روز از خودمان دورتر می‌شویم، با اخبار نگران کننده بمباران می‌شویم، از ایده‌آل‌هایمان فاصله می‌گیریم و هنوز معتقدیم که موسسه گالوپ غلط کرده که ما را عصبانی‌ترین مردم دنیا می‌داند. بعد هم می‌گوییم شانس آورده که تو اینستاگرام صفحه نداره وگرنه نشونش می‌دادیم کی از همه دنیا عصبانی‌تره.
فضای مجازی عصبانی‌تر از همه‌جا
فضای مجازی، یک نمونه جامع از زندگی عصبانی ماست. هر روز در معرض قضاوت شدن و فحش خوردن یا نارضایتی مردم قرار می‌گیریم. فرقی نمی‌کند یک سلبریتی باشیم یا یک آدم معمولی. ادم‌های ناراضی و عصببانی همه‌جا هستند. آنها در فضای مجازی راحت‌تر از همه‌جا خودشان را نشان می‌دهند. برای آنها فرقی نمی‌کند که شما یک آدم موفق باشید یا یک آدم شکست‌خورده. آنها راهی برای انتقال عصبانیشان به شما پیدا خواهندکرد.
دلایل زیادی برای عصبانی بودن داریم
علاوه بر این ما در معرض آلودگی هوا، چالش‌های اقتصادی، امواج رادیویی و الکترمغناطیسی و تقلب‌های غذایی عجیب هستیم و همه اینها ما را عصبانی‌تر می‌کند. تنهایی‌های واقعی و دایره وسیع دوستان مجازی و تماشای تفاوت فاصله طبقاتی هم به این عصبانیت‌ها می‌افزاید.
حلقه گمشده مدیریت خشم و آمار نزاع
ما مدیریت خشم بلد نیستیم. حتا اگر بخواهیم روی آن تمرکز کنیم در نهایت کارمان به یک کلاهبردار مجازی با ورکشاپ دو میلیونی می‌افتد. از مطالعه هم فقط مطالعه‌های کوتاه و آمار زندگی سلبریتی‌ها ژانر دلخواه ماست. حتا گوگل کردن برای راه‌های فروبردن خشم را هم به کار نمی‌بربم. دور روانشناس را هم خط بکشید خودمان بالاخره یک راهی برای درمانش پیدا می‌کنیم. همه اینها ما را تبدیل به موجودات عصبانی با عصبانیت مدیریت نشده و افسار گسیخته می‌کند که در نهایت باعث می‌شود سر از آمار نزاع‌های خیابانی و شکواییه دادگاه‌ها و پزشکی قانونی در بیاوریم.
پایان پیام
