پتانسیل فراوان پساب به عنوان یک منبع برای تولید انرژی و مواد مغذی.
به گزارش پایگاه خبری گلونی، اندیشکده تدبیر آب ایران جزوه‌ای منتشر کرده است با نام پساب، منبع بهره‌برداری‌نشده.
این مقاله ترجمه‌ای است از:
WWAP (United Nations World Water Assessment Programme). 2017. The United Nations World Water Development Report 2017. Wastewater: The Untapped Resource. Paris, UNESCO. Executive Summary
این ترجمه را در چند بخش در گلونی بخوانید:
بازیابی فرآورده‌های جانبی مفید
از پتانسیل فراوان پساب به عنوان یک منبع برای تولید انرژی و مواد مغذی نیز کمتر بهره‌برداری شده است.
انرژی می‌تواند به شکل بیوگاز، برای گرمایش/ سرمایش و تولید برق بازیابی شود.
تکنولوژی‌هایی برای بازیابی انرژی در محل از طریق فرایندهای تصفیه لجن/ بیوجامدات و یکپارچه با تصفیه‌خانه‌های فاضلاب وجود دارد.
بدین ترتیب، این قبیل تأسیسات می‌توانند از مصرف‌کنندگان عمده انرژی به خنثی‌بودن انرژی، یا حتی به تولیدکنندگان انرژی تبدیل شوند.
بازیابی انرژی همچنین می‌تواند به تأسیسات در کاهش هزینه‌های عملیاتی و رد پای کربن کمک کند، و افزایش جریان درآمدی را در قالب ساز و کار اعتبار کربن و مبادله کربن امکان‌پذیر می‌سازد.
پتانسیل فراوان پساب
همچنین فرصت‌هایی برای بازیابی ترکیبی انرژی و مواد مغذی وجود دارد.
بازیابی انرژی در بیرون از محل، با خاکسترسازی لجن در تأسیسات مرکزی از طریق فرایندهای حرارتی تصفیه صورت می‌گیرد.
تکنولوژی‌های بازیابی نیتروژن و فسفر از فاضلاب یا لجن فاضلاب در حال پیشرفت است.
بازیابی فسفر در تأسیسات تصفیه در محل، مانند مخزن‌های فاضلاب و توالت‌ها با تبدیل لجن فاضلاب به کود ارگانیک یا ارگانیک – معدنی می‌تواند از نظر فنی و مالی توجیه‌پذیر باشد.
افزون بر این، ریسک آلاینده شیمیایی در لجن دفعی، نسبتاً پائین‌تر از بایوجامدات فاضلاب است.
به نظر می‌رسد که جمع‌آوری و استفاده از اوره به مؤلفه فزاینده مهمی در مدیریت اکولوژیکی پساب تبدیل خواهد شد، چون حاوی ۸۸ درصد نیتروژن و ۶۶ درصد فسفر یافت‌شده در فضولات انسانی است.
این دو، اجزای اساسی رشد گیاه هستند.
با پیش‌بینی کمیاب‌شدن یا حتی اتمام منابع معدنی فسفر در دهه‌های آتی، بازیابی آن از پساب جایگزین واقع‌بینانه و شدنی به شمار می‌آید.
پایان پیام
