کشورهای بزرگ دنیا چگونه از پس خرج و مخارج تصفیه پساب خود برآمدند؟
به گزارش پایگاه خبری گلونی، اندیشکده تدبیر آب ایران جزوهای منتشر کرده است با نام پساب، منبع بهرهبردارینشده.
این مقاله ترجمهای است از:
WWAP (United Nations World Water Assessment Programme). 2017. The United Nations World Water Development Report 2017. Wastewater: The Untapped Resource. Paris, UNESCO. Executive Summary
این ترجمه را در چند بخش در گلونی بخوانید:
وضعیت منطقهای
یکی از چالشهای مهم درباره پساب در افریقا، فقدان زیرساخت جمعآوری و تصفیه است که به آلودگی منابع غالباً محدود آب سطحی و زیرزمینی منجر میشود.
شهرهای افریقا به سرعت در حال رشد هستند، و نظامهای کنونی مدیریت آب نمیتواند همپای تقاضای رو به رشد حرکت کند.
با این همه، این وضعیت فرصتهایی را برای مدیریت بهتر پساب شهری، با استفاده از تکنولوژیهای چندمنظوره برای استفاده مجدد آب و بازیابی فرآوردههای جانبی مفید فراهم میآورد.
لازم است برای متقاعدکردن سیاستگذاران کشورهای بزرگ دنیا درباره «هزینه چشمگیر دست به کار نشدن» از نظر توسعه اجتماعی اقتصادی، کیفیت محیط زیست و سلامت انسان اقداماتی صورت گیرد.
کشورهای بزرگ دنیا
استفاده از پسابهایی که مطمئن تصفیه شده باشد، به راهکاری برای افزایش موجودی آب در چندین کشور عربی تبدیل شده است و مؤلفهای مهم را در برنامههای مدیریت منابع آب تشکیل میدهد.
در سال ۲۰۱۳، ۷۱ درصد از پساب جمعآوریشده در کشورهای عربی تا حد مطمئن تصفیه شده است.
از این مقدار، ۲۱ درصد برای آبیاری و تغذیه آب زیرزمینی استفاده میشود.
مدیریت یکپارچه منابع آب و رویکردهایی که پیوندها میان آب، انرژی، غذا و تغییر اقلیم را در نظر میگیرند، چارچوبی را برای استفاده از فرصتهای پشتیبانی جمعآوری، انتقال، تصفیه و استفاده ارتقایافته از پساب در کشورهای عربی از دید امنیت آب فراهم میآورد.
محصولات جانبی حاصل از پساب خانگی، از قبیل نمک، نیتروژن و فسفر، ارزش بالقوه اقتصادی دارند و میتواند برای بهبود معیشت در منطقه آسیا- پاسیفیک استفاده شود.
تجربههای به دستآمده در جنوب شرق آسیا نشان داده است که درآمد حاصل از محصولات جانبی پساب، مانند کود، به شکل قابل ملاحظهای بیشتر از هزینههای بهرهبرداری سامانههایی است که فرآوردههای جانبی را از پساب استخراج میکنند، و شاهدی است بر اینکه بازیابی مواد از پساب، کسب و کار شدنی و سودآور است.
کارهای بیشتری باید در این منطقه برای پشتیبانی از دولتها در مدیریت پساب شهری و کسب منافع از آن انجام شود.
سطح بهرهمندی از خدمات دفع بهداشتی پساب در منطقه اروپا و شمال امریکا نسبتاً بالا است (۹۵ درصد) و میزان تصفیه پساب در ۲۰-۱۵ سال اخیر بهبود یافته است.
با اینکه تصفیه تا مرحله سوم نیز پیشرفت کرده است، هنوز هم حجم قابل ملاحظه پساب، به ویژه در اروپای شرقی بدون تصفیه جمعآوری و تخلیه میشود. تغییرات جمعیتی و اقتصادی، اثربخشی برخی از سامانههای متمرکز بزرگتر را تحت تأثیر قرار داده است.
کشورهای بزرگ دنیا چگونه از پس خرج و مخارج تصفیه پساب خود برآمدند؟
این وضعیت را میتوان در چندین سامانه بزرگتر از حد معمول و نامتناسب در بخشهایی از شوروی سابق مشاهده کرد.
شهرهای این منطقه با بار مالی تعمیر یا جایگزینی زیرساختهای قدیمی روبرو هستند.
پوشش تصفیه پساب شهری در امریکای لاتین و کارائیب تقریباً از اواخر دهه ۱۹۹۰ دوبرابر شده است و اکنون برآورد میشود به ۲۰ تا ۳۰ درصد پساب جمعآوریشده در سامانههای فاضلاب شهری رسیده است.
این بهبود عمدتاً به افزایش سطوح پوشش آب و دفع بهداشتی فاضلاب، وضعیت بهبودیافته مالی بسیاری از تأمینکنندگان خدمات (که در سالهای اخیر پیشرفتهای مهمی در بازیابی هزینه داشتهاند)، و رشد استوار اجتماعی- اقتصادی در این منطقه در دهه گذشته نسبت داده میشود.
یکی دیگر از عوامل تأثیرگذار، یکپارچهسازی اقتصادهای منطقهای در بازارهای جهانی بوده است.
پساب تصفیهشده میتواند منبع مهمی برای تأمین آب در برخی شهرها، به ویژه شهرهای واقع در نواحی خشک باشد یا جاهایی که انتقال دوردست آب برای تأمین تقاضاهای رو به رشد لازم است، به ویژه در دوره خشکسالی (برای نمونه سائوپائولو).
پایان پیام