تصمیمات استراتژیکی که بر استفاده از آب تأثیر می‌گذارد را بخوانید
به گزارش پایگاه خبری گلونی، اندیشکده تدبیر آب ایران جزوه‌ای منتشر کرده است با نام رد پای آب: راهگشا یا مانع؟
این مقاله ترجمه‌ای است از:
Water footprint: Help or hindrance? Chapagain, A.K. and Tickner, D. 2012. Water Alternatives 5(3): 563-581
این ترجمه را در چند بخش در گلونی بخوانید:
جمع‌بندی رد پای آب
تصمیمات استراتژیکی که بر استفاده از آب تأثیر می‌گذارد را بخوانید
تصمیمات استراتژیکی که بر استفاده از آب تأثیر می‌گذارد، غالباً به دست رهبران سیاسی و راهبران صنعت گرفته می‌شود که خبرگان آب به شمار نمی‌آیند و عمدتاً اولویت‌های اقتصادی و اجتماعی دارند تا هیدرولوژیکی یا محیط‌زیستی. تصمیم‌های آنان، برای نمونه باید از تحلیل پیامدها و محدودیت‌های منابع آب و اکوسیستم‌های آب شیرین تأثیر بپذیرد.
بدین منظور، به ابزارهایی نیاز است که بتوانند پیوندهای عمیق میان پایداری هیدرولوژیکی و اولویت‌های سیاستی مرتبط با تجارت، توسعه اقتصادی و رفاه اجتماعی را تحلیل کنند.
تحلیل رد پای آب، در کنار ابزارهای دیگر مانند رویکرد یکپارچه در مدیریت منابع آب، چنین ابزاری به شمار می‌آید. مهم‌تر آنکه، رد پای آب به شکل بالقوه، نه تنها به کار خبرگان آب می‌آید، بلکه تحلیل‌گران کسب و کار، خبرگان ارتباطات و تصمیم‌گیران نیز ممکن است آنها را سودمند بیابند.
همه ابزارها برای کمک به امور معین طراحی می‌شوند، رد پای آب نیز استثنا نیست.
تحلیل رد پای آب به ارتقای درک وابستگی هیدرولوژیکی کشورها به یکدیگر در موضوع تجارت محصولات کشاورزی کمک کرده است.
به عنوان یک استعاره و یک ملاک سنجش، رد پای آب ثابت کرده است ابزار قدرتمندی برای انتقال پیام به «بیرون بخش آب»، ذینفعان سیاسی، طیف گسترده‌تر تصمیم‌گیران و مردم است.
تصمیمات استراتژیکی که بر استفاده از آب تأثیر می‌گذارد را بخوانید
به ویژه برای ارزیابی استراتژیک ریسک کسب و کار مفید واقع شده است، و به همین دلیل، این انگیزه را در مدیران ارشد برای مشارکت در تلاش‌ها برای پرداختن به ریسک‌های مرتبط با آب، از جمله ریسک‌هایی که با دیگر مصرف‌کنندگان آب و اکوسیستم‌ها مشترک هستند به وجود آورده است.
تحلیل‌های سناریویی درباره دریاچه Naivasha و Western Cape حاکی از آن است که رد پای آب، در ترکیب با تحلیل‌های اقتصادی ممکن است ابزار مفیدی برای برنامه‌ریزی توسعه باشد.
تحلیل رد پای آب، راهکار جادویی نیست و بسیاری از امور سیاست‌گذاری و مدیریت منابع آب فراتر از دامنه آن است. روش‌شناسی‌ها ناقص هستند و در حال تکامل‌اند.
نتایج به دست‌آمده از تحلیل‌های رد پای آب می‌تواند به پررنگ‌کردن روابط متقابل و ریسک‌ها کمک کند، ولی راه‌حل به دست نمی‌دهد (ابزارهای دیگر برای این کار مفیدترند).
این نارسایی‌ها گاه به دست برخی مبلغان رد پای آب، تشدید شده است که نتوانسته‌اند نتایج رد پای آب را با توجه به دیگر عوامل دخیل مطرح سازند، یا به صراحت دریابند که رد پای آب تنها بخشی از پازل تحلیلی را تشکیل می‌دهد.
تأکید بر طراحی سیاست‌های جدید مدیریت منابع آب در پرتو تحلیل رد پای آب می‌تواند توجهات را از چالش موجود و مهم پیاده‌سازی سیاست کنونی و تا اندازه زیادی معقول آب در برخی بخش‌های جهان منحرف سازد.
در پاسخ به تحلیل‌های رد پای آب باید ظرایف را در نظر گرفت و مسائل گسترده‌تر محیط‌زیستی، اجتماعی و اقتصادی، از جمله شرایط هیدرولوژیکی و هزینه فرصت استفاده آب را به حساب آورد.
در مقابل نیز، شک‌ورزان در جامعه خبرگان آب که ابزارهای رد پای آب را به این دلیل کنار می‌گذارند که روش‌شناسی‌ها ناقص هستند یا در تحلیل‌ها تنها زیرمجموعه هیدرولوژیکی نشانگرهای پایداری به حساب می‌آید شاید ارزش اصلی رد پای آب را درست نفهمیده باشند:
تقویت بنیاد ارزیابی ریسک و پایداری و انگیزش تصمیمات بهتر به دست رهبران کسب و کار و دولت‌ها. دغدغه شک‌ورزان درباره رد پای حجمی آب به عنوان نشانگرهای بیش از حد ساده‌شده پایداری، از نظر فنی توجیه‌پذیر است، ولی دست‌گذاشتن بر این مسئله، منافع پیام‌رسانی محتاطانه داده‌های رد پای آب به مخاطبان مهم در بیرون بخش آب را نادیده می‌گیرد.
پایان پیام
سایر بخش‌های این مقاله را اینجا بخوانید.
