راهبردهایی که به منظور تحقق سیاست‌های کلی بخش آب در سال ۱۳۷۹ به تصویب رسید
سیاست‌های کلان نظام و راهبردهای آن
به گزارش پایگاه خبری گلونی، اندیشکده تدبیر آب ایران جزوه‌ای منتشر کرده است با نام ارزیابی مقدماتی حکمرانی آب کشور.
در راهبردهایی که به منظور تحقق سیاست‌های کلی بخش آب در سال ۱۳۷۹ به تصویب رسیده، چند گسست و ابهام عمده وجود دارد:
(الف) توجه به تعیین هدف‌ها: به صورت تصریحی و ضمنی هدف‌های جدیدی در تکمیل سیاست‌های کلی آمده است، مانند حفاظت از منابع آب به ویژه آب زیرزمینی، مدیریت پیشگیری، اطلاع‌رسانی، آموزش همگانی و ساختار مدیریت آب. مواردی از سیاست‌ها هم راهبردی ندارند مانند تدوین برنامه جامع و در ذیل آن رعایت تناسب طرح‌ها و ارتقای دانش و فنون.
راهبردهایی که به منظور تحقق سیاست‌های کلی بخش آب در سال ۱۳۷۹ به تصویب رسید
(ب) اصلاح حکمرانی آب: هرچند سیاست‌ها و راهبردها رویکرد و نگرشی به مبحث حکمرانی آب نداشتند، اما در راهبردها گرایش‌هایی محدود به بعضی از زمینه‌ها به چشم می‌خورد مانند مدیریت یکپارچه منابع آب، مبادله آب، تمرکززدایی، آموزش همگانی، مدیریت اطلاعات و مدیریت فرابخشی (شورای عالی آب). غلبه جو نظام اداری بر تک‌تک بندهای راهبردها کاملاً محسوس است.
رویکرد مدیریت یکپارچه با گرایش ضعیف و ضمنی به مدیریت حوضه آبریز همراه است. به فعال‌سازی ساز و کارهای اجتماعی و اقتصادی توجهی نشده است.
راهبردهایی که به منظور تحقق سیاست‌های کلی بخش آب در سال ۱۳۷۹ به تصویب رسید
ملاک‌های ارزش اقتصادی، نرخ آب و بازدهی آب کشاورزی برای محاسبات نظام برنامه‌ریزی (دولتی) و همان سلسله‌مراتب اداری تعیین شده است. در نرخ‌گذاری آب فقط ملاک مالی منظور شده و جنبه کارآیی و حفاظتی آب از این دیدگاه کاملاً مسکوت است.
آنجا که از مبادله آب سخن رفته منظور داد و ستد با کشورهای همسایه بوده است و نه تقویت نهاد مبادله مستقل از دولت ( نهاد بازار). افزایش مشارکت مردم و سازمان‌های محلی و اساساً تمرکززدایی ساختار مدیریت آب کشور محدود به اجرا و بهره‌برداری (و نه برنامه‌ریزی) شده است که به نظر می‌رسد از سیاست‌های کلی که در آن از عبارت استحصال و بهره‌برداری استفاده شده فاصله گرفته است، چون مقیدتر به نظر می‌رسد.
راهبردهایی که به منظور تحقق سیاست‌های کلی بخش آب در سال ۱۳۷۹ به تصویب رسید
ادامه و بخش‌های دیگر این جزوه را می‌توانید اینجا بخوانید.
پایان پیام
