فراتر از کمیابی و امنیت آبی در خاورمیانه و شمال افریقا در چه وضعی است؟
به گزارش پایگاه خبری گلونی، اندیشکده تدبیر آب ایران جزوه‌ای منتشر کرده است با نام فراتر از کمیابی، امنیت آبی در خاورمیانه و شمال افریقا که در ادامه بخشی از آن را می‌خوانید.
نوشتار حاضر ترجمه خلاصه گزارش زیر است:
Beyond Scarcity: Water Security in the Middle East and North Africa. Mena Development Report. World Bank, 2017.
مقدمه- دامنه چالش‌های آب در این منطقه- و نیز راه‌حل‌های آب- فراتر از کمیابی آب است.
فراتر از کمیابی و امنیت آبی در خاورمیانه و شمال افریقا در چه وضع است؟
از میان تمام چالش‌هایی که خاورمیانه و شمال افریقا با آن روبرو است، این منطقه پائین‌ترین آمادگی را برای بحران‌های آب دارد. مجمع جهانی اقتصاد. این پرسش را از خبرگان و رهبران این منطقه مطرح کرد که:
«منطقه شما برای کدامیک از ریسک‌های جهانی پائین‌ترین آمادگی را دارد؟« بیشتر پاسخ‌دهندگان، بحران‌های آب را بزرگترین تهدید برای این منطقه اعلام کردند- حتی بزرگتر از بی‌ثباتی سیاسی یا بیکاری.
خاورمیانه و شمال افریقا کمیاب‌ترین منطقه از نظر آب در جهان است. بیش از ۶۰ درصد جمعیت این منطقه در نواحی با سطح تنش آب زیاد یا خیلی زیاد زندگی می‌کنند، در حالی که متوسط جهانی تنش آبی حدود ۳۵ درصد است (شکل۱). بیش از ۷۰ درصد تولید ناخالص داخلی این منطقه در نواحی با تنش آب زیاد یا خیلی زیاد تولید می‌شود، در حالی که متوسط جهانی حدود ۲۲ درصد است.
فراتر از کمیابی و امنیت آبی در خاورمیانه و شمال افریقا در چه وضع است؟
چالش‌های کنونی آب در این منطقه بسیار فراتر از محدودیت‌های بسیار قدیمی کمیابی آب است.
در حالی که چالش‌های کمیابی آب در این منطقه سده‌ها است که آشکار شده است، چالش‌های جدیدتر، هم خطرات و هم پیچیدگی را به آنها می‌افزاید.
پیچیدگی‌های رابطه متقابل آب- غذا- انرژی، تغییر اقلیم، خشکسالی‌ها و سیل‌ها، کیفیت آب، مدیریت آب‌های مشترک، و مدیریت آب در فضای آسیب‌پذیر، تعارض، و خشونت، چالش کمیابی آب را وخیم‌تر می‌سازد. رویارویی با این چالش‌ها وابستگی زیادی به حکمرانی بهتر منابع آب خواهد داشت، تا منابع، سرمایه‌گذاری‌های زیربنایی، یا تکنولوژی‌های بیشتر و بهتر.
بسیاری از کشورهای این منطقه هم‌اکنون در حال تخریب شالوه منابع آب خود هستند. این منطقه چندین هزارسال سرمایه‌گذاری‌ها و نوآوری‌ها در مدیریت آب را تجربه کرده است.
با این همه، اکنون شتاب‌یافتن رشد اقتصادی و جمعیت در ترکیب با حکمرانی ضعیف، بر این دست تلاش‌ها در بسیاری از کشورها غلبه یافته است.
حجم برداشت آب در سطوح ناپایدار قرار دارد، در نتیجه آسیب جدی به اکوسیستم‌ها و آبخوان‌ها وارد ساخته است (شکل۲). برداشت بیش از حد آب از رودخانه‌ها و آبخوان‌ها به معنای زندگی فراتر از مقدورات است- سرمایه طبیعی یک کشور تحلیل می‌رود، و دارایی و تاب‌آوری درازمدت آن تضعیف می‌شود.
شکل۱- سهم تولید ناخالص داخلی و جمعیت ساکن در شرایط تنش آبی زیاد یا خیلی زیاد در خاورمیانه و شمال افریقا، در مقایسه با میانگین‌های جهانی
ادامه و بخش‌های دیگر این مقاله را می‌توانید در اینجا بخوانید.
پایان پیام
