نمایشگاه سراسری محیط زیست هر سال که میگذرد مهجورتر و بیسر و صداتر از سال پیش برگزار میشود.
پایگاه خبری گلونی، آرشین ساکی: نمایشگاه سراسری محیط زیست هر سال که میگذرد مهجورتر و بیسر و صداتر از سال پیش برگزار میشود، امسال که به دلیل جابهجایی از اسفند ماه به فروردین دیگر به طرز ویژه و مشهودی رونقاش را از دست داده بود.
سالنهای خالی و غرفهدارانی که رهگذران را به چشم یک ناجی برای فرار از شمردن ثانیهها میدیدند همه نشان داد محیط زیست و مفهوم آن هنوز که هنوز است برای ما مشخص نشده است.
امروز که برای انجام وظیفه شغلی پیشنهاد بازدید از نمایشگاه داده شد من داوطلب شدم تا ببینم آیا نسبت به سالهای گذشته که هربار از نمایشگاه برگشتم آه و افسوسی کشدار کشیدم اوضاع فرق کرده یا نه.
بله فرق کرده بود اما به مراتب بدتر شده بود. چه در مورد شرکتهای صنعتی و چه در مورد غرفههای سازمان محیط زیست استانها و نشریات.
متاسفانه تفکری در مورد محیط زیست وجود دارد که هر کسی به سراغ حمایت از آن برود به او انگ شکم سیری و بیکاری و اینها میخورد.
حتما شما هم جملهی یک کلمهای ولی خانه خراب کن «بیکاری» را به یک علامت سوال گنده تهاش شنیدهاید.
یعنی اگر کسی بخواهد از وضعیت محیط زیست دفاع کند، از قطع درختان، از حمایت حیوانات، از صرفهجویی و هزاران فعالیت دیگر سریع با واکنش تند خیلی از اطرافیان مواجه میشود که در این اوضاع و بلبشوی اقتصادی و سیاسی و اجتماعی دل شما به چه چیزها خوش است.
میدانید دلیل این چیست؟
بیرودربایستی بگویم: بیسوادی. خیلی از بلاهایی که سر ما میآید و اوضاع اجتماعی و اقتصادیمان را به هم میریزد پیامدهای رفتارهای نابهجای ما با طبیعت است.
با نعمتهایی که خدادادی و مفت و ارزان در اختیارمان بوده اما به بدترین شکل ممکن با آنها برخورد کردهایم.
خب تا زمانیکه هنوز حمایت از محیط زیست و شرکت در فعالیتهای آن به عنوان یک وظیفه درونی (خارج از نمایشها و شوآفها) برای ما تصویب نشده است اوضاع همینطوری میشود که میبینید.
از بین رفتن پوششهای گیاهی سیلابهای عظیم را کنترل نخواهد کرد.
بیآبی مردم را در فصلهای گرم سال حسابی آزار میدهد.
آلودگی هوا کمکم به یک مهمان همیشگی خانهها تبدیل میشود.
و هزاران معلول دیگر که علتی جز بیخیالی و بیعرضگی ما ندارند.
در پایان پیشنهاد میکنیم این ویدیوی مرتبط با محیط زیست را تماشا کنید.
پایان پیام
