با سیل سرگرم و از آتش‌سوزی غافل نشویم. سیلاب‌ها و خانه‌های خراب شده، خودروهای به گل نشسته و عروسک‌های به جا مانده در کوچه‌ها و خیابان‌ها را دیدیم و مزارع غرقاب، درختان غلتان و پل‌های ویران را.
به گزارش پایگاه خبری گلونی، محمد درویش نوشت: سیل آمد و درد و رنج پدران نگران، مادران ناامید و کودکان سرگردان را شاهد بودیم و زندگی‌های شصت هفتاد ساله و یادها و یادگاری‌هایی را که سیلاب برد.
با سیل سرگرم و از آتش‌سوزی غافل نشویم
سیل آمد و دوباره سیل مهربانی و همدلی و محبت مردم خوب کشورمان را دیدیم، همه بودند؛ از هر قوم و قبیله و جغرافیایی.
و طغیان رودخانه‌هایی یاغی را دیدیم، که در دل دریای مهربانی مردان شریف و زنان نجیب این سرزمین، رام و آرام شد.
اما شاید فرصت نشد که باران و طراوت بهار را ببینیم و به فلسفه‌ی رود و قانون طبیعت بیاندیشیم.
غرقاب شدن گمیشان و معمولان و شادگان، اجازه نداد که متوجه سیراب شدن زاگرس ناتوان و البرز خسته جان شویم.
و اما “باران” فارغ از هر داستان، بر بلوط و بنه و بومادران بارید و از آذربایجان تا هرمزگان و از اردبیل تا خراسان را دوباره جان بخشید، و اردیبهشت هم شتابان با بستری از گلها و گیاهان رنگارنگ، از راه رسید.
مهربانی ها ادامه خواهد داشت و ان شاء الله آق قلا و پلدختر و سوسنگرد دوباره برقرار و آبادان خواهند شد.
اما این فرش خوش رنگ و بو «مخمل سبز طبیعت» به زودی خشک و به شدت قابل اشتعال خواهد شد و گیاهان خشک و شاخ و برگ های کف جنگل، کمتر از بنزین نخواهند بود.
جای درنگ نیست و اگر غفلت کنیم؛ به زودی و با هر سهل‌انگاری کوچکی، آتش بزرگی به جان جنگل‌ها و مراتع خواهد افتاد.
آخر اردیبهشت و تابستانی که از نیمه‌ی خرداد و شاید زودتر شروع می‌شود، به سرعت در راه است و اگر غفلت کنیم؛ باز هم تنهایی و هیولایی به نام آتش و آتش‌سوزی‌ها، کابوس بلوطستان خواهند شد، کابوسی که هنوز و همیشه در خاطر بلوط باقی خواهد ماند.
با سیل سرگرم و از آتش‌سوزی غافل نشویم
آتش سوزی؛ ذخائر ژنتیکى، گیاهان و جانوران و میکروارگانیسم ها، را از بین خواهد برد و با کاهش کیفیت خاک، باعث فرسایش آن خواهد شد، نفوذپذیری آب را کم و چرخه هیدرولوژیکی خاک را دچار اختلال جدی می‌نماید، بیومس تولید شده، مواد آلی و عناصر غذایی هم تخریب خواهند شد و منطقه مستعد سیل خیزی و نامناسب برای زیست جانداران خواهد گردید.
آتش؛ خواص فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی خاک را تغییر خواهد داد و خسارت های بسیار اقتصادی و زحمت ها و هزینه های زیادی تحمیل خواهد نمود.
این آتش سوزی ها؛ گاه با خاموش نکردن یک کبریت یا رها کردن یک ته سیگار ایجاد می‌شوند، گاهی نتیجه‌ی گردشگری غیر مسئولانه اند و گاهی هم از کاه و کلش های به آتش کشیده شده در یک مزرعه، سرایت می کنند.
و متاسفانه در موارد بسیاری، عمدی هستند.
با سیل سرگرم و از آتش‌سوزی غافل نشویم
– مناسب کردن فضا و ایجاد تمهیدات لازم، برای تصرف یا بقول متصرفین توسعه! بخش هایی از جنگل و مرتع جهت کشت و زرع، ساخت و ساز و غیره
– فراهم کردن هیزم کافی جهت زغالگیری و تامین سوخت زمستانه
– تسویه حساب و انتقام از یک همسایه، با آتش زدن چراگاه و مرتع مورد بهره برداری وی
– عقده گشایی و تخلیه روحی و روانی برخی افراد طبیعت ستیز و …
خلاصه آنکه خیلی زود، دیر خواهد شد و فرصت از دست خواهد رفت و اگر نجنبیم تنها افسوس و دریغی از طبیعت بر جای خواهد ماند؛
– باید نقاط بحرانی و مستعد حریق را شناسایی کرد، راه های دسترسی به این مناطق را مرور و برای هر نقطه سناریوی آتش سوزی و عملیات اطفاء تعریف نمود
– پایش و دیده بانی مستمر نقاط بحرانی و مراتع و جنگل ها به منظور آگاهی و اقدام به موقع، با کمک دهیاران و کشاورزان و علاقمندان را می‌بایست جدی گرفت
– نیروهای اجرایی منابع طبیعی، محیط زیست، ستاد بحران و سایر دستگاه‌ها و نیروهای مردمی و تشکل‌های داوطلب و علاقمند، می‌بایست ساماندهی شوند و به آنها آموزش‌ها و انگیزه‌های لازم داده شود
– بازنگری در تجهیزات و امکانات و به روز کردن آنها و تقویت توان عملیاتی و … و البته چند نکته‌ی دیگر را هم باید جدی‌تر پیگیری و برنامه ریزی کرد؛
نکته اول؛ برای هر عملیات اطفای حریق، با انگیزه ترین و آشناترین نفر به منطقه را باید بعنوان فرمانده میدان، انتخاب کرد و همه تحت فرماندهی واحد اقدام کنند.
متاسفانه در زمان آتش سوزی جنگل، گروه‌ها به تشخیص خود اقدام می‌کنند و در بیشتر مواقع عملا کمکی به هم نمی‌کنند و همپوشانی و هم افزایی لازم انجام نمی‌شود، محلی‌ها، تشکل‌ها، منابع طبیعی، محیط زیست و هر مجموعه ای به تشخیص خود، شروع به فعالیت در جبهه‌ای می‌کنند، که ممکن است مسیر توسعه حریق نباشد، و زحماتشان تاثیری در جلوگیری از گسترش آتش سوزی نداشته باشد.
مطلب دوم؛ زمان مهمترین عامل در توسعه آتش سوزی های جنگل و مرتع است و تیم های عملیاتی هر چه سریعتر به عرصه برسند موفقتر خواهند بود، پس هم دیده بانی به موقع، هم شناسایی مسیرها و راه‌های دسترسی به نقاط بحرانی و هم ایجاد هماهنگى برای بهره‌گیری از بالگرد جهت هلیبورد نیرو، حائز اهمیت می‌باشند.
با سیل سرگرم و از آتش‌سوزی غافل نشویم
و نکته آخر این‌که؛ آموزش و بکارگیری نیروهای آموزش دیده بسیار اهمیت دارد، گاهی فعالیت افراد ناآشنا به روش های صحیح کنترل آتش سوزی، منجر به توسعه حریق می‌شود و یا گاهی نیاز هست که از خود آتش برای جلوگیری از گسترش آتش‌سوزی استفاده شود که از هر کسی ساخته نیست.
فراموش نکنیم که زاگرس تامین کننده بیش از چهل درصد آب های جاری و پنجاه درصد پروتئین کشور است و زیستگاه و مأمن پانصد و سی گونه‌ی جانوری و بیش از سه هزار گونه‌ی گیاهی می‌باشد.
محمدحسین بازگیر – کارشناس محیط زیست
در پایان پیشنهاد می‌کنیم این ویدیو از محمد درویش را هم مشاهده کنید.
پایان پیام
