اصلا کتاب نداشتیم که درس بخوانیم
پایگاه خبری گلونی میثم کریمی: کنکور، تعویق کنکور، نه به سهمیه و صدها اصطلاحی که اگر در فضای مجازی چرخی بزنید به همه این جملات برخواهید خورد.
کنکوریهای مناطق پلدختر و معمولان مشکلات فراوانی داشتند.
از خراب شدن خانه و از بین رفتن کتابها و دیدن اشک پدر و مادر گرفته تا خراب شدن مدرسه و نبود معلم.
در بازدیدی که از این دو شهر و روستاهایش داشتیم با عدهای از پشت کنکوریهای این دوشهرستان دیدار و گفتگو کردیم.
آنها هم مانند همه پشت کنکوریهای سیلزده خواستار تعویق کنکور بودند، نه اختصاص سهمیه.
آنها میخواستند در یک فضای رقابتی برابر کنکور بدهند.
یکی از آنها میگفت: ما حتی نتوانستیم در آزمونهای آمادهسازی شرکت کنیم.
اصلا کتاب نداشتیم که درس بخوانیم
یعنی پشتکنکوریهای شهرستانهای پلدختر و معمولان به دلیل بسته بودن راهها حتی نتوانستند در آزمونهای آمادگی قبل از کنکور شرکت کنند.
نکته دیگر این که، شرایط بعد از سیل روزهای آغازین سال بسیار عجیب و خراب بود.
شاید بچههای پشت کنکوری آخرین فکری که به ذهنشان میرسید، کنکور بود.
در آن روزهای تلخ آنها فقط به فکر آب و غذا و محل اسکان بودند.
چشم امید این بچهها به مسئولین و مدیرانی است که میتوانندبرای آنها کاری کنند.
آنها در این سن کم به قدری آسیب روحی دیدهاند که شاید مسآله تعویق کنکور سراسری امسال بتواند مرهم کوچکی بر دردهایشان باشد.
به آنها باید توجه شد.
مشکلات کنکوریهای مناطق سیلزده به یک مشکل و دو مشکل ختم نمیشود، آنها درگیر مشکلات بسیاری هستند.
وضعیت شهرها و روستاها بسیار خراب است.
شاید کمترین کمک به این بچهها همان تعویق کنکور بود که به نطر نمیرسد اتفاقی بیفتد.
این بچهها نه کلاس کنکور داشتند، نه فلان دوره کنکور رفتند و نه فلان مشاور فلان گروه آموزشی.
آنها دلخوش به یک آزمون آمادگی برای بودند و با کلی امید ثبت نام کرده بودند که متاسفانه آن را هم نتوانستند شرکت کنند.
پایان پیام