مشکلات روانی مردم تهران زیاد بغرنج نیست
پایگاه خبری گلونی بهاره حاصلیان: معاون کل وزارت بهداشت اعلام کرد: «۳۲ درصد مردم تهران نیاز به مداخله روانپزشکی دارند. البته این بدان معنا نیست که مشکل روانپزشکی آنها خیلی حاد و جدی باشد، اما بالاخره نیاز است تا به روانپزشک مراجعه کنند».
واقعاً چه خبر دلگرم کننده و خوشحال کننده‌ای از طرف آقای دکتر معاون وزیر به ما مردم تهران ارائه گردید.
ما خودمان فکر می‌کردیم مسائل روانی‌مان بغرنج‌تر از این حرف‌ها باشد.
فقط ۳۲ درصد از ما مردم تهران به روانپزشک نیاز داریم؟ آنهم در حد کمی مداخله جزیی؟
آنقدر هم جزیی و کم اهمیت، که مشکل سرپایی حل می‌شود و احتمالاً همان مراجعه اولیه و سلام و احوال‌پرسی با روانپزشک محترم کافی خواهد بود.
خودمان تصور می‌کردیم مشکلات روان‌پریشی‌مان بیشتر باشد.
به طوریکه مراجعه هر کدام از ما به روانپزشک، حداقل سه ماه بستری شدن در بیمارستان روانی را لازم داشته‌باشد.
مشکلات روانی مردم تهران زیاد بغرنج نیست
چقدر خیالمان راحت شد که خیلی هم در تهران آدم روانی وجود ندارد.
فقط با یک حساب سرانگشتی و تنها با بررسی چند اتفاق در دور و برمان خواهیم فهمید که بروز فقط یکی از هر کدام از آن اتفاقات در یکسال، می‌تواند هر انسان سالمی را تا مرز جنون و خل و چلی پیش ببرد.
حالا چه برسد به مردم تهران که روزانه با چند تایی از آن اتفاقات دست و پنچه نرم می‌کنند.
فقط نقطه ضعف آمار ارائه شده، این بود که به وضوح وضعیت آن ۶۸ درصد باقیمانده معلوم نیست.
در واقع دقیقاً نمی‌دانیم آنها سالم سالم هستند یا آنکه مرزهای مداخله و مراجعه به روانپزشکان را درنوردیده‌اند. می‌دانید خیلی خوب تکلیفمان با آنها معلوم نیست!
البته یک راه حل دارد. اول وضعیت خودتان را از نظر روانی تشخیص بدهید و ببینید در کدام گروه قرار دارید. سپس همه چیز را به دست احساس‌تان بسپارید. به قول معروف: « دیوانه چو دیوانه ببیند، خوشش آید».
پایان پیام
