یک داستان کاملاً واقعی؛ وای اگر پزشکی در ایران هم مانند شوروی فرو بپاشد
به گزارش پایگاه خبری گلونی معین کلانتری یکی از کاربران توئیتر در رشته توئیتی که منتشر کرد از فروپاشی پزشکی در شوروی گفت که خواندنش خالی از لطف نیست.
یک داستان کاملاً واقعی؛
او رشته توئیت خود را این‌گونه آغاز کرد:
«فروپاشی پزشکی در شوروی»
یا
«سهمیه ها چه بلایی سر پزشکی در شوروی آوردن ؟!»
دانشجویایی که تو استان های شمالغربی ایران درس خوندن حتما با بیمارانی که از کشورهای آذربایجان،ارمنستان و حتی از گرجستان برای درمان به ایران میان رو حتما دیدن.
/١#رشتو— moein kalantari ?? (@KalantariMoein) September 20, 2019
او در ادامه نوشت: بیمارهایی که برای درمان یه بیماری ساده مانند برداشتن لیپوم ویزا می‌گیرن هزینه می‌کنن و ایران میان؟
برداشتن لیپوم کاری که تو ایران اینترن‌ها انجام می‌دن، جراح‌های اون کشورها نمی‌تونن انجام بدن؟
مگه می‌شه آدم جراح عمومی باشه ولی نتونه یه لیپوم برداره؟ آره می‌شه؟ ولی چرا؟
همه این کشورها زمانی جزو یه کشور بزرگ بودن به نام اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی، کشوری که بر مبنای سوسیالیسم پدیده آمده بود.
فلسفه علمی سوسیالیسم یعنی ماتریالیسم به علومی مانند ریاضیات فیزیک و زیست خیلی اهمیت می‌داد و این توجه زیاد سبب کسب مدال‌های المپیاد جهانی توسط دانش آموزان این کشور می‌شد.
نمونه‌اش همین پاول دورف صاحب تلگرام که مدال نقره المپیاد ریاضی جهان رو داره ولی چی سر پزشکی این کشور اومد؟
کشوری که اولین انسان رو به فضا فرستاده بود چرا تو پزشکی این همه عقب افتاد؟
تحصیل تو شوروی انتخابی بود یعنی بر اساس نمرات دبیرستان و امتحان و آزمون استعدادت دولت تشخیص می‌داد این فرد برای تحصیل در پزشکی مناسبه، خوب تا اینجاش که خیلی خوبه؟
هر کس بر اساس استعداد و بنیه علمیش وارد رشته مناسب برای خودش می‌شد. اما این وسط یه استثنا هم داشت!
بچه‌هایی که پدرشون عضو دفتر سیاسی شوروی یعنی پولیت بورو بودن خودشون هر رشته‌ای که دوست داشتن می‌خوندن و یا دانش آموزانی که عضو سازمان جوانان حزب کمونیست یعنی کوموسمول بودن هم سهمیه داشتن.
اکثراً عضویت تو این سازمان بر اساس استعداد نبود و بیشتر جنبه رابطه بازی داشت.
از قضا اکثر افرادی که اینطوری وارد دانشگاه می‌شدن متاسفانه پزشکی می‌خوندن و این شد که یه «نسل سهمیه‌دار پزشکی» وارد دانشگاه شد.
از طرفی برای استاد شدن تو دانشگاه شوروی باید طرف عضو رسمی حزب بود، کی از اینا بهتر، اینایی که قبل از دانشگاه هم عضو حزب بودن.
پس اینا شدن استاد دانشگاه، «دانشجوی سهمیه‌ای دیروز، استاد دانشگاه فعلی» همین نسل استادهای لایق الان دارن تو این کشورها پزشک تربیت می‌کنن.
پزشک‌های جراحی که نمی‌تونن به درستی لیپوم بردارن و ترسم از آن روزی است که مردم ایران هم برن جلوی سفارت ترکیه جمع شن و برای برداشتن لیپوم برن ترکیه.
پایان پیام
