هوشمندسازی دفع زباله در دورافتاده‌ترین شهرها و روستاهای کشور اجرا شد
پایگاه خبری گلونی بهاره حاصلیان در دنیای امروز همه چیز از گوشی تلفن همراه و تخته مدرسه و لوازم خانگی گرفته تا خودرو و شهر و خیابان و ساختمان، همگی هوشمند هستند و یا به زودی در مسیر هوشمندسازی قرار خواهند گرفت.
دلیل هوشمندسازی به گفته برخی متخصصین بالا بردن کیفیت زندگی و یا بالا بردن کیفیتی است که توسط مورد هوشمند شده ارائه می‌گردد.
مثلاً مدارس هوشمند، دانش‌آموزان باهوش‌تر تربیت می‌کنند. در بیمارستان‌های هوشمند نیز از جا ماندن ابزار و وسایل پزشکی در بدن بیمار بی‌هوش جلوگیری می‌شود.
در فرآیند هوشمند کردن هر چیزی، مهمتر از همه هوشمندی خدمات شهری است، تا از بی‌نظمی‌ها و سواستفاده‌ها و هرج و مرج‌های احتمالی جلوگیری گردد.
در بین خدمات شهری هوشمند شده مانند کنترل ترافیک و یا کنترل سرعت خودروها، بازهم از همه مهمتر «هوشمندسازی دفع زباله‌های شهری» است.
زیرا به طور مستقیم با سلامت شهروندان و حفاظت از تخریب محیط زیست سروکار دارد.
در ژاپن و کره جنوبی سیستم‌های هوشمندسازی دفع زباله‌ها به گونه‌ای است که میزان دفع زباله هر شهروند توسط سیستم بسیار باهوش و دقیقی بررسی می‌شود تا مبادا یک شهروند نابکار زباله‌ای بیشتر از سهمیه جیره‌بندی شده‌اش تولید کند و در نتیجه محیط زیست مورد تهدید واقع گردد.
آنوقت در ایران ما، چگونه هوشمندسازی دفع زباله‌ها صورت گرفته است؟
در یکی از روستاهای یزد، آنقدر شهروندان، جمله معروف «رحمت بر بستگان کسی که اینجا آشغال نریزد» را نادیده گرفته‌اند و آنقدر سطل‌های آشغال را با نشانه‌گیرهای از داخل خودروهایشان برای دفع زباله، مورد عنایت قرار داده‌اند که تصمیم بر هوشمندسازی گرفته شده است.
آنهم فقط با یک دوربین مدار بسته!
که حداقل خطاکاران از ترس شناسایی شدن، دست به آشغال‌پراکنی نزنند!
در این بین نه کیفیت خدمات شهری ارائه شده بالاتر رفته است. نه تأثیری بر کاهش تولید زباله داشته است. و نه ردپایی از بی‌کفایتی مسولین دیده می‌شود.
از ماست که برماست! تا فرهنگ «خود کنترلی معنوی هوشمند» که همان «وجدان» است در درون تک تک ما ایرانیان فعال نگردد، این هوشمند سازی به شیوه دوربین‌های مداربسته راه به جایی نخواهد برد.
پایان پیام
