تاریخ و هویت تهران قدیم را می‌شود در خانه‌های به جا مانده از گذشته دید که این روزها حال خوشی ندارند
پایگاه خبری گلونی؛ راضیه حسینی: تهران شهری است که خانه‌های قدیمی‌اش تاریخی دور و دراز را در دل خود دارند. پر از خاطره‌اند.
از حکومت‌های مختلف و شاهانی که آمدند و رفتند.
مردان و زنانی که در این خانه‌ها روز را به شب رساندند و کودکانی که قد کشیدند، بزرگ شدند و رفتند پی زندگی خودشان.
کوچه‌پس‌کوچه‌های تهران را که زیر پا بگذاری خانههایی را می‌بینی که از دوران پهلوی اول و دوم به یادگار مانده‌اند.
خانههایی که فقط دستان هنرمندان ایرانی را برای بازسازی قسمتی از تاریخ و هویت تهران قدیم طلب می‌کنند.
این خانه‌ها بازماندگان تاریخی هستند که اگر زبان داشتند می‌توانستیم ساعت‌ها در حیاط و ایوان‌شان بنشینیم و از خاطرات‌شان بشنویم.
چه چیزها که ندیده‌اند از زمانه. از حکومت‌هایی که هرکدام چند صباحی ماندند و رفتند.
کسی چه می‌داند شاید گاهی درهای خود را برای پناه دادن به زنی که از ترس سربازان رضاشاه و بیم برداشتن چادر از سر به کوچه دویده باز کردند.
شاید هم زمانی اعلامیه‌های مخفی چند انقلابی جوان را در پستوی زیرزمین خود مخفی کردند.
اما بعد از گذشت سالیان و نشستن گرد و غبار بر چهره‌شان دیگر کسی سراغ‌شان را نگرفت و این خانه‌ها به حال خود رها شده‌اند.
اگر دیگر طاقت‌شان طاق شود و خسته از ایستادن و تنها ماندن شوند قسمتی از هویت یک شهر را که در دل خود دارند خاک می‌کنند و فقط افسوس به جا می‌گذراند.
بازسازی این منازل می‌تواند علاوه بر زنده نگهداشتن تاریخ تهران قدیم به صنعت گردشگری و جذب توریست هم کمک زیادی کند.
بسیاری از گردشگران و مسافران اشتیاق زیادی برای دیدن این خانه‌های قدیمی دارند. خانههایی که قسمتی از تاریخ و هویت تهران هستند و در کوچه‌پس‌کوچه‌های این شهر گم شده‌اند.
این خانه‌ها می‌توانند بعد از بازسازی دوباره سرپا و سرحال بایستند و قسمتی از گذشته تهران را با اشتیاق به گردشگران و مسافران نشان دهند.
آنها را فراموش نکنیم و به دادشان برسیم.
پایان پیام
