نقدی بر تصویر قوم گیلک در سینما و تلویزیون
پایگاه خبری گلونی؛ راضیه حسینی: به بهانه پخش سریال وارش و حواشی و اعتراضاتی که در ابتدای پخش این سریال به وجود آمد نشستی با عنوان «بررسی و آسیب‌شناسی فیلم‌ها و سریال‌های پخش شده در سینما و صدا و سیما با مضمون گیلان» در پژوهشکده گیلان‌شناسی دانشگاه گیلان برگزار شد.
سخنرانان این برنامه دکتر سید هاشم موسوی رئیس پژوهشکده گیلان‌شناسی و عضو هیئت علمی گروه علوم اجتماعی دانشگاه گیلان، دکتر رضا علیزاده جامعه شناس و عضو هیئت علمی پژوهشکده گیلان‌شناسی دانشگاه گیلان، استاد محمدتقی پوراحمد جکتاجی شاعر، گیلان‌شناس و روزنامه‌نگار برجسته گیلانی و دکتر امیر روحانی بودند.
در ابتدا دکتر موسوی از پیشینه فرهنگی غنی گیلان صحبت کرد و رفتار اجتماعی مردم را نوعی هنر مردمی عنوان کرد که می‌توان آن را به نمایش گذاشت و فرهنگ غنی گیلان را به کشور نشان داد.
آقای موسوی از فیلمسازانی انتقاد کرد که بدون مشورت با فعالین حوزه گیلان‌شناسی و پژوهشگران برجسته گیلانی اقدام به تولید فیلم می‌کنند و باعث تخریب شخصیت و زبان گیلکی می‌شوند.
وی همچنین از نبود فرهنگ عذرخواهی بین بسیاری از مسئولین و مردم گله کرد. فرهنگی که متأسفانه در جامعه ما جانیفتاده و هیچ مسئولی حاضر به عذرخواهی از مردم نیست و اصلاً حاضر نیست قبول کند که اشتباه کرده است.
نقدی بر تصویر قوم گیلک در سینما و تلویزیون
در ادامه دکتر رضا علیزاده از منظر جامعه‌شناسی به این موضوع پرداخته و بر اساس پژوهش‌های میدانی و مصاحبه با چندین نفر به این نتیجه رسیده بودند که بسیاری از مردم، شخصیت‌های گیلانی را در فیلم‌ها غالباً هیچ‌کاره، ساده‌لوح و شخصیتی که حضور پررنگی ندارد و در حاشیه است می‌بینند.
آقای علیزاده یکی از مشکلات اساسی را در شبکه باران و صدا وسیمای مرکز گیلان می‌داند که با پخش سریال‌های بی‌کیفیت که نه جذابیت بصری دارد و نه به فرهنگ و تاریخ گیلان می‌پردازد تلاشی برای بالابردن کیفیت سریال با مضمون گیلان نمی‌کند و انحصاری که در دست یک‌سری افراد برای فیلم‌سازی در این شبکه است عامل بسیار مخربی برای فرهنگ گیلان به حساب می‌آید.
در ادامه، تریبون به استاد جکتاجی سپرده شد و ایشان از زاویه زبان‌شناختی به نقد سریال‌ها و فیلم‌های با مضمون گیلان پرداختند.
آقای جکتاجی از سریال‌هایی نقد کردند که به هیچ‌وجه جنبه تقویت فرهنگ گیلانی را ندارشته و برای اینکه فقط نمکی به سریال‌های خودشان بدهند لهجه نه، بلکه گونه‌ای از زبان گیلکی را به چیپ‌ترین و بدترین حالت ممکن ارائه کردند.
ایشان گفتند در اصطلاح زبان‌شناسی به زیرلهجه‌هایی از یک لهجه، گونه می‌گوییم که نشان‌دهنده گروهی خاص از مردم یک منطقه است. مثلاً چاله‌میدانی، معتاد، روستایی و… در اکثر فیلم‌هایی که با مضمون گیلان پخش می‌شود از لهجه گیلکی استفاده نمی‌شود بلکه از گونه استفاده می‌شود و آن هم به بدترین حالت.
در این جلسه حاضرین نیز به بیان دیدگاه‌های خود پرداختند.
این جلسه بدون حضور نمایندگانی از صدا و سیمای گیلان پایان یافت تا شاید نشان دهد عزمی جدی برای حل این مشکل که سال‌ها است در سریال‌ها و فیلم‌های تلویزیونی و سینمایی وجود دارد نیست.
پایان پیام
