کتاب فساد دانشگاهی در کمال تعجب منتشر شد و حالا قرار است نقد و بررسی هم بشود
پایگاه خبری گلونی محسن فراهانی: اخیراً با خبری مواجه شدم که چنین تیتری داشت: «فساد دانشگاهی» زیر ذره بین منتقدان. بعد که شرح خبر رو خوندم متوجه شدوم کتاب «فساد دانشگاهی» در چهاردهمین نشست از مجموعه نشست‌های فرهنگ و دانشگاه نقد و بررسی می‌شود.
شما را به خدا می‌بینید چه مملکتی داریم؟ نه جان من می‌بینید؟
اینقدر پول اضافی داریم که نشستیم برای موضوعی که اصلاً وجود خارجی ندارد کتاب نوشتیم.
حالا باز این را می‌شود یک جوری توجیه کرد. مثل کتاب‌های تخیلی که نوشته می‌شوند.
اما ببینید ما چقدر آدم‌های خجسته‌ای هستیم که برای آن کتاب جلسه نقد و بررسی هم برگزار می‌کنیم.
آخر وقتی در دانشگاه‌های ما فسادی وجود ندارد چرا در موردش کتاب می‌نویسید؟
حالا نوشتید؟ عیبی ندارد. چرا ملت را جمع می‌کنید برای نقد و بررسی آن کتاب؟
چه چیزی را نقد می‌کنید؟ رعایت هکسره و نیم‌فاصله متن کتاب را؟ چون موضوع کتاب که موضوعیتی ندارد.
مثلاً می‌خواهید دو ساعت در آن جلسه چه چیزی را نقد کنید؟ طراحی جلد کتاب را؟
چون همه ما می‌دانیم که ما اصلاً در دانشگاه‌هایمان فسادی نداریم که حالا برایش کتابی نوشته شود و آن کتاب نقد و بررسی شود.
ما ۲۵۶۹ تا دانشگاه ناقابل داریم در سطح کشور که بزرگترین فسادشان این است که همراه غذای‌شان کلم‌شور نمی‌دهند.
شما فساد دیگری از دانشگاه‌های ما سراغ دارید؟ نه خجالت نکشید اگر واقعاً فسادی وجود دارد بگویید.
همین سکوت‌تان نشان می‌دهد حرفی برای گفتن ندارید و پاکی و مطهر بودن دانشگاه‌های ایرانی را قبول دارید.
خب حالا چرا باید یک کتاب با موضوع فساد دانشگاهی نوشته شود؟ از همه بدتر چرا باید چنین کتابی نقد شود؟
این عین آن می‌ماند که ما کتابی بنویسیم با موضوع فساد اقتصادی برخی مدیران. یا مثلاً فساد مالی برخی آقازاده‌ها.
ببینید چقدر احمقانه و بی‌دلیل است! پس وقتی چیزی وجود ندارد در موردش کتابی ننویسید و اگر نوشتید نقدش نکنید.
ملت علاف که نیستند.
پایان پیام
طنز جالبی بود. فرمودید ۲۵۶۹ دانشگاه داریم ، جالب است بدانید من در تعداد زیادی کتابخانه های دانشگاه امان هرچه سرچ کردم این کتاب را نیافتم! ده ها کتاب درباره هویج در کتابخانه ها داریم اما کتابی که درباره دانشگاه است در کتابخانه های دانشگاه یافت نشد!، ناچار کتاب را خریدم، و البته از خرید و خواندن آن راضی بودم.
گذشته از این حرفها این کتاب به چاپ دوم رسیده و به نظر می رسد از میلیونها دانشگاهی ما بالاخره ۵۰۰-۶۰۰ نفری دغدغه مند و یا کنجکاو پیدا شد که این کتاب را بخواند.