کولبر قاچاقچی نیست مردی است که غم نان دارد
حسن نوروزی، سخنگوی کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس: «دفاع از کولبری و ته‌لنجی یعنی دفاع از قاچاق
به جای دفاع از کولبری و ته‌لنجی دولت را موظف کنیم که کشاورزی را در این مناطق توسعه بدهد.»
پایگاه خبری گلونی؛ راضیه حسینی: باز هم ما مردم و تعداد انگشت‌شماری از مسئولین جوگیر شدیم و از یک سری قاچاقچی حرفه‌ای که زیر نظر مافیای سیسیل کار می‌کنند و سازمان کاملاً پیچیده و مخوفی هستند حمایت کردیم.
چرا ما از کسانی که اجناس قاچاق می‌آورند حمایت می‌کنیم؟ چرا مسئولین به جای این‌که بروند و همه را دستگیر کنند دست روی دست گذاشته‌اند؟
کولبر قاچاقچی نیست مردی است که غم نان دارد
کولبر که در دمای زیر صفر جنس قاچاق را برای گرفتن مقدار بسیار ناچیزی پول حمل می‌کند راهی جز این ندارد.
بخاطر سود کلان قاچاق، خودش را به خطر نمی‌اندازد. اگر نرود خانواده‌اش گرسنه می‌مانند و هیچ چیز بدتر از این نیست که پدری دستش جلوی خانواده‌اش خالی باشد.
آقای نوروزی توسعه کشاورزی را راه مقابله با قاچاق می‌داند.
اما احتمالاً به محل زندگی کولبران سر نزده و اطلاعاتی هم درمورد شرایط جوی و خاک و آب آن مناطق ندارند که چنین نظری ارائه می‌دهند.
قسمتی از این مناطق که در آذربایجان غربی قرار دارد حوزه آبریز دریاچه ارومیه است و لزوما منطقه پرآبی نیست که بتوان به راحتی کشاورزی را گسترش داد.
کلمه پایدار احتمالاً در جمله آقای نماینده جا افتاده و ایشان منظورشان توسعه کشاورزی پایدار بوده است.
فکر می‌کنید ظرفیت این مناطق برای کشاورزی چقدر است؟ چند نفر از کولبران را می‌تواند از این شغل خطرناک نجات دهد؟
در آذربایجان غربی که بیش از ظرفیت هم کشاورزی هست.
در کردستان و کرمانشاه و ایلام هم باید به فکر توسعه پایدار بود.
کاش مسئولین به دنبال چاره‌ای اساسی برای نجات جان کولبرها بودند و نظریه‌هایی که فقط در قالب تئوری جالب است و به عمل نمی‌رسد ارائه نمی‌کردند.
این کولبران غم نان دارند، همین مشکل را برای‌شان حل کنید کافی است. راه دور و دراز و پروسه سخت و چشم‌انداز چندین و چند ساله نیاز ندارد، فقط غم نان را از روی دل‌شان بردارید.
کردها مانند تمام اقوام دیگر ایران، مردمانی پرتلاش و سخت‌کوش هستند. نان بازوی‌شان را می‌خورند و منت کسی را نمی‌کشند.
دست‌شان را جلوی هیچ مقام و مسئولی دراز نمی‌کنند.
مسئولین محترم، شما تا کی قرار است سکوت‌شان را به پای رضایت از وضع بدانید و کاری برای‌شان انجام ندهید.
فقط کافی است برای چند دقیقه خودتان را جای کولبران بگذارید. می‌توانید در کولاک و برف کوهستان حتا بدون بار چند قدم بردارید؟
پایان پیام
