بودجه سازمان صدا و سیما کجا میرود؟ رشته توئیتی که به این سوال پاسخ میدهد
به گزارش پایگاه خبری گلونی جواد منتظری خبرنگار و فعال رسانهای در صفحه توئیتر خود رشته توئیتی منتشر کرد که در زیر میخوانید.
جواد منتظری در اولین توئیت خود چنین نوشت:
۱- در حالی که این روزها رسانه ها ی جهانی سعی در کوچک شدن دارندو وظایف بیشتر را برعهده افراد کمتر بگذارند( خبرنگار باید عکاسی کند، تصویربرداری کند، ادیت فیلم بلد باشد و انجام دهد و در نهایت متنش را هم خودش بنویسد) و در کنار اینها از تجهیزات نوین مثل تلفن همراه استفاده کند… pic.twitter.com/Ye0SyZFaR3
— Javad Montazeri (@montazeri_javad) February 16, 2020
وی ادامه داد:
هنوز در ایران برای یک رویداد سادهی خبری یک ماشین شاسی بلند از سازمان صدا و سیما با تصویر بردار، صدابردار، دستیار، خبرنگار و راننده برای پوشش آن حرکت میکنند.
از آن وحشتناکتر اینکه متوجه میشوی برای همان برنامه ۵-۶ اکیب مشابه آمدهاند، چطور؟ توضیح میدهم…
شما یک صدا و سیما دارید و یک خبرگزاری صدا و سیما که قبلاً اسمش بود واحد مرکزی خبر، وظیفه این خبرگزاری تامین خوراک رسانههای صدا و سیما است، صوت و تصویری. در عین حال چندین شبکه هم دارید که خودشان جزیرهای نیز عمل میکنند.
پس خبرگزاری صدا و سیما یک گروه، شبکه خبر یک گروه، باشگاه خبرنگاران یک گروه دیگر، رادیو به صورت مستقل، شبکه عربی العالم جداگانه، شبکههای عربی الکوثر و سحر و… هم مستقل و پرس تی وی انگلیسی زبان هم یک گروه برای آن رویداد میفرستند.
تصاویر مشترک، بدون در نظر گرفتن استاندارد خبری.
اینها را در نظر بگیرید که هر کدام با ۳ تا ۵ نفر میآیند، حالا میروند فیلم را تحویل میدهند و خداحافظ، حالا یک آدم دیگر از همه جا بیخبر باید این فیلمها را ادیت کند.
کسانی که اخبار را در رسانههای معتبر پیگیری میکنند میدانند که من از چه فاجعهای حرف میزنم.
ادیتهای شلوغ و بیسروته و انتخاب تصاویر در جای ناصحیح و لرزش و کاتهای بیجا و… و در نهایت این میشود که خروجی هر یک از این شبکهها. اما باز وقتی پیچ تلویزیون را باز میکنی و اخبار را میبینی هیچ فرقی میان هیچ یک از این شبکهها نیست.
همان خبری که در شبکه ۲ میبینی عیناً در خبر شبکه ۱ میبینی و بعد همان را در شبکه ۳ و بعدترش در شبکه ۵.
یعنی همه از یک خروجی واحد تامین شده است.
بعد میپرسید که بودجه سازمان صدا و سیما کجا میرود؟ خرج این ماشینهای شاسی بلند که گروهی میآیند و میروند، خرج همین نیروی انسانی و…
پایان پیام