کاخ موزه سعدآباد قسمتی از گذشته شاهان ایران را در دل خود دارد
به گزارش پایگاه خبری گلونی موزه‌ها در کشورهای مختلف نشان‌دهنده گذشته آن سرزمین هستند.
گوشه‌هایی از فرهنگ یک ملت را می‌توان در موزه‌ها پیدا کرد.
در ایران هم موزه‌های بسیاری در شهرهای مختلف وجود دارند و می‌توان فرهنگ، نوع پوشش، آداب و رسوم گذشتگان را در آنها دید.
کاخ‌‌موزه‌ها کمی با سایر موزه‌ها متفاوت هستند. در آنها فقط گذشته پادشاهان و خانواده سلطنتی را می‌توانید کنکاش کنید و خبری از فرهنگ عامه مردم نیست.
شاید سال‌ها پیش و در زمان حکومت شاهان قاجار یا پهلوی، هیچکدام تصور نمی‌کردند زمانی محل زندگی اشرافی‌شان به موزه تبدیل شود و مردم از نزدیک محل زندگی و خوشگذرانی‌های آنان را ببینند.
کاخ موزه سعدآباد یکی از این مکان‌هاست که زمانی در دست شاهان قاجار و پهلوی بود.
سعدآباد که از شمال با کوه‌های البرز، از مشرق با گلابدره، از مغرب با ولنجک و از جنوب با تجریش همسایگی دارد، در زمان قاجار، محل استقرار و سکونت تابستانی شاهان این سلسله بوده است.
کاخ موزه سعدآباد
پس از کودتای ۱۲۹۹ در وسعتی تازه و الحاق باغ‌های مختلف، به اقامتگاه تابستانی رضاخان اختصاص یافت، کاخ و کوشک‌هایی به مناسبت و ضرورت‌های گوناگون در جای جای این مکان بزرگ ساخته شد که طی سالیان به چهارده کاخ کوچک و بزرگ، هرکدام به سبک و شیوه‌ای در معماری رسیده است.
حاج آقا رضا رفیع در خاطرات خود می نویسد:« من سعدآباد را از ابوالفتح سردار اعظم- پسر بانو عظمی خواهر ظلل السلطان به مبلغ چهارصد هزارتومان با مهر حاج آقا نورا… و کلباسی برای رضاخان سردار سپه خریداری کردم.
سعدآباد که من آن موقع خریداری کردم به این بزرگی نبود و وسعت آن هشت هزار متر کنار رودخانه با عمارت حالیه ملکه مادر بود.
البته بعد از خریداری سعدآباد از سردار اعظم، تپه علی خان والی را از پدر سرتیپ والی به مبلغ هفت هزار تومان خریداری نمودم و این تپه همان تپه‌ای است که کاخ شهوند را رضا خان بر روی آن بنا کرد و مادر شاهپور عبدالرضا (عصمت دولتشاهی)در آن کاخ می‌نشست».
از باغ‌هایی که اراضی آنها داخل اراضی سعدآباد شد، باغ آقامحمد جواد گنجه‌ای است که جزء جعفرآباد بود، از باغ امام جمعه هم مقدار زیادی داخل باغ سعدآباد شد و خانه‌های جنوبی سعدآباد که مربوط به دوره قاجار بود از نصیرالدوله خریداری گردید و در زمان پهلوی اول به عنوان سربازخانه سعدآباد مورد استفاده قرار می‌گرفت.
مسیر دسترسی
پایان پیام
