پیام استاد علی‌اکبر شکارچی به مناسبت درگذشت استاد ابوالحسن خوشرو
پیام استاد علی‌اکبر شکارچی به مناسبت درگذشت استاد ابوالحسن خوشرو
تا آن زمان، نه در سرزمین خود؛ یعنی لرستان و نه در هیچ‌جایِ دیگر، چنین صدا و آوازی سرکش و عصیان‌گر را نشنیده بودم.
به گزارش پایگاه خبری گلونی استاد «علی‌اکبر شکارچی» به مناسبت درگذشت استاد «ابوالحسن خوشرو»، نوازنده و خواننده و موسیقی‌دان برجسته‌ی استان مازندران پیامی صادر کرد:
مردم هنر پرور اهالی موسیقی ایران و مازندران
پیام استاد علی‌اکبر شکارچی به مناسبت درگذشت استاد ابوالحسن خوشرو
بسیار متأسفم، که با اندوهی گران و چشمانی گریان، خبر درگذشتِ دوستِ خوش‌خوان، خوش‌نواز و موسیقی‌دان کم نظیر مازندران؛ «ابوالحسن خوشرو» را به شما و خانواده گرامی‌اش تسلیت می‌گویم.
این خواننده برجسته، چهارم دی ماه ۱۳۲۵ در روستای «ساروکلا»ی مازندران چشم به جهان گشود و در دهم اسفند ۱۳۹۸ پس از تحمل دلیرانه بیماری سرطان، چشم بر جهان فرو بست. درود بر همسر گرامی و خانواده عزیزش که اورا پروراندند و در شرایط سخت بیماری مانند چشمان خود از او مراقبت کردند.
ابوالحسن در خانواده‌ای هنرمند با موسیقی آمیخته شد. نی‌نوازی «لَلِه‌وا» را سینه به سینه، از پدرش ابوطالب آموخت.
او علاوه بر نی‌نوازی، با خوانش ترانه‌های مازندرانی، با صدای جادویی و سحر آمیز خود، به خواننده‌ای صاحب سبک و منحصر به فرد بدل گردید.
بخت یارِ من بود که حدود ۳۰ سال پیش در آلبوم موسیقی مازندران -تنظیم «محمدرضا درویشی»-، با این پدیده و نابغه‌ی دوران آشنا شدم و با کمانچه، آوازِ «امیری» او را جواب دهم.
هنوز صدای پرطنین و پر تحریرِ او در گوشم می‌پیچد. حقیقتاً تا آن زمان، نه در سرزمین خود؛ یعنی لرستان و نه در هیچ‌جایِ دیگر، چنین صدا و آوازی سرکش و عصیان‌گر را نشنیده بودم.
آوازی که فریادگر تاریخ مازندران و پیام‌رسانِ غم و اندوه و شادمانی مردم آن دیار بود.
صدایی که هر کس برای اولین بار می‌شنید، انگار به بهشتی از شعر و موسیقی و بیانی پر احساس وارد می‌شد.
بسیار شگفت انگیز و پُر رمز و راز مانند امواج دریای خزر و پیچیدگی و سربلندی سروهای جنگل مازندران.
من به رسم مازندرانی‌ها اورا «عمو» می‌نامیدم.
ارتباط ما با دوست مشترکمان؛ زنده یاد «احمد محسن پور»، موجب شد تا دوستی‌مان بیشتر آمیخته شود.
اکنون که این دو هنرمندِ برجسته در قید حیات نیستند، می‌دانم برای دوستان مشترکمان فقدان این دو عزیز چه غمِ بزرگیست بر دل آنان و اهالی موسیقی مازندران.
آثار فراوان به جا مانده از ابوالحسن، در کنسرت‌های داخل و خارج و آلبوم‌های گوناگون، بزرگ‌ترین منبع آموزش به‌شمار می‌رود.
اطمینان دارم؛ خداوندگار موسیقی، جان آواز و اندیشه موسیقی او را بر جانِ نسل‌های این دوران و نسل‌های آینده جاری خواهد کرد.
حدود ۲ ماه پیش در مراسم رونمایی از آثار آیینی و حماسی ایشان در سالن دانشگاه آمل، در وصف او سخن گفتم و ساز و آوازی به افتخارش اجرا نمودم.
آن شب آخرین دیدارمان بود. او را برای آخرین بار دیدم و بوسیدم و گریان از یکدیگر جدا شدیم.
بدرود ای قرقاول بلند آواز و رنگین‌نوا
بدرود ای شهره به آفاق و بی ادعا
بدرود ای صبور و عاشق و مهربان
علی اکبر شکارچی
لواسان- دهم اسفند ۱۳۹۸
اسطوره آواز مازندران، استاد ابوالحسن خوشرو pic.twitter.com/gFbVrnxpCh
— هادی (@hadibrn) March 1, 2020
پایان پیام
کد خبر : 149742 ساعت خبر : 8:25 ب.ظ