سریال نون خ پر از آدم‌های معمولی است اما متفاوت از نقی معمولی و پایتخت
پایگاه خبری گلونی راضیه حسینی: چند شبی است که «سریال نون خ دو» از شبکه یک سیما در حال پخش است.
سعیدآقاخانی، کارگردان این فیلم با فیلم‌نامه‌ای بسیار قوی از امیر وفایی با همکاری محمد تنابنده، کیفیت سریال‌های تلویزیون ایران را چند نمره ارتقا داد.
انگار همه چیز در این فیلم سرجای خودش قرار دارد و هیچ شلختگی دیده نمی‌شود.
موسیقی زیبا، تصاویر فوق‌العاده از کرمانشاه و روستایی بی‌نظیر.
لحظاتی که در میان طنز حرف‌ها و انتقادها از زبان شخصی مانند نورالدین گفته می‌شود، شخصیتی مهربان و همیشه خندان، نقد را دلنشین‌تر می‌کند.
نکته بسیار جذاب، نشان دادن فرهنگ کردها به زیباترین حالت ممکن است.
از عمه‌هایی که در همه قسمت‌ها حضور دارند و نان محلی، رب انار و انواع محصولات محلی دیگر را تهیه می‌کنند، تا مهمانی‌ها و ظرف انار و تخمه.
سریال نون خ پر از آدم‌های معمولی است اما
درست است که همه جای ایران مردمانی مهربان و مهمان‌نواز دارد، اما بیایید روراست باشیم.
به نظرتان سریال پایتخت، مهربانی مردم مازندران و چهره خوش‌شان را توانست به مردم نشان دهد؟
یا فقط دعوا و زیرآب‌زنی و دروغ‌های مکرر بود که به بهانه ایجاد لحظات کمیک گفته می‌شد؟
سریال نون خ طوری با مردم کرد شوخی کرده که کرامت‌شان حفظ شود.
نشان دادن فرهنگی پر از عشق و همبستگی و همین باعث می‌شود مردم بیشتر از قبل نسبت به کردها دید مثبتی پیدا کنند.
کاری که پایتخت دست‌کم از آخرین فصل نتوانست انجام دهد.
فصل‌ها با دعوای ارسطو و نقی شروع می‌شدند و با همان خصومت همیشگی ادامه پیدا می‌کردند.
خصومتی عمیق و حسادتی که انگار بین همه مردان خانواده عادی و معمولی است.
تفاوت آدم‌های معمولی پایتخت و نون خ در همین رفتار است. نون خ هم پر از همین معمولی‌هاست، ولی با شخصیتی کاملاً متفاوت.
سعیدآقاخانی نشان داد علاوه بر این‌که طنز را بهتر از خیلی‌ها می‌شناسد، یک کارگردان حرفه‌ای در شوخی با قومیت‌ها و البته نشان دادن فرهنگ بالای آنها در میان این شوخی‌هاست.
این شب‌ها تلویزیون با نون خ دو ارزش دیدن دارد. مطمئن باشید در انتهای فیلم دچار حس عذاب وجدان از هدر دادن وقت نخواهید شد.
پایان پیام
