پیامک مهمی که بهزیستی فرستاد
پایگاه خبری گلونی آرشین ساکی: امروز وقتی اسم V.Behdasht را روی گوشی تلفن همراهم دیدم با خودم گفتم لابد باز می‌خواهد بگوید دست‌ها را بشویید یا مثلا به پارک‌ها و مکان‌های عمومی نروید.
حالا عدم رعایت به کنار ولی کدام آدم عاقلی زیر این باران بی‌امان به پارک می‌رود؟
اما پیام را که باز کردم، خلاف تصورم موضوع دیگری بود که اصلا و ابدا انتظار اطلاع‌رسانی‌اش را از سوی وزارت بهداشت نداشتم.
متن این بود:
” در صورت مشاهده یا مواجهه با موارد کودک آزاری،همسر آزاری در ایام کرونا، برای دریافت خدمات اجتماعی-روانی به صورت رایگان و شبانه روزی با شماره تلفن ۱۲۳، اورژانس اجتماعی سازمان بهزیستی کشور، تماس بگیرید.”
خواندن این خبر هر کسی را که قلبی در سینه داشته باشد ناراحت و غمگین و البته اهل تفکر را به فکری عمیق فرو می‌برد.
چقدر درد دارد که در چنین ایامی باید یکی از دلنگرانی‌های‌مان این باشد که عده‌ای مشغول آزار کودکان و یا همسران‌شان هستند.
پیامک مهمی که بهزیستی فرستاد
چند روز پیش در کلیپی که در شبکه‌های مجازی پخش شده بود صدای زنی را شنیدم که می‌گفت: «شوهرم گفت همین جا خفه‌ات می‌کنم و به همه می‌گویم کرونا گرفتی و مُردی، هیچ‌کس هم نمی‌فهمد.»
این صدا حتی اگر فرض بگیریم که الکی بود و اصلا شبکه‌های مجازی همه‌اش دروغ‌پراکنی می‌کنند، پشتم را لرزاند.
یعنی چنین فکری به ذهن کسی خطور کرده که می‌تواند هر جنایتی در این ایام بکند و در نهایت بگوید که طرف کرونا گرفت و مرد.
به همین سادگی.
باور کنید حتی ساده‌تر از این‌ها، روزها و شب‌های زیادی در فاصله‌های کم و زیاد از زندگی‌های شیرین، کسانی هستند که مورد آزار قرار می‌گیرند. زنان و کودکانی که صدای‌شان به جایی نمی‌رسد.
نه فقط زنان و کودکان، این روزها خبرهایی از سالمند آزاری هم می‌رسد. حتی اگر رسمی نباشند قابل تامل هستند.
چه می‌شود که ارزش‌های یک جامعه تا این سطح پایین می‌آید.
البته بخش اعظمی از این آزارها نتیجه اختلالات روانی است که ما هرگز به فکر درمان‌شان نیستیم و اغلب اهمیتی به این موضوع داده نمی‌شود.
چون از وقتی یادمان می‌آید باید به فکر سیر کردن شکم‌مان باشیم.
حالا ببینید قضیه چقدر جدی شده که بهزیستی چنین متنی را برای همه ارسال کرده است.
می‌دانید که ما عادت داریم همه چیز را گل و بلبل نشان بدهیم و ادعا کنیم که در مدینه فاضله زندگی می‌کنیم.
پس چنین هشداری از بهزیستی بسیار بسیار جای فکر دارد و باید جدی گرفته شود.
پایان پیام
