روستای جوکلبندان مسیری زیبا اما مقصدی غمانگیز دارد؛ هجوم ویلانشینان و نابودی روستا
پایگاه خبری گلونی راضیه حسینی: در مسیر جاده سراوان که حرکت کنید تابلویی با نام «روستای جوکلبندان» را خواهید دید.
اگر تصمیم بگیرید مسیرتان را کج کنید و به این روستا داخل شوید مناظر بسیار زیبا و جادهای سرسبز را پیش رو دارید.
همه چیز خوب پیش میرود و شما از دیدن مناظر زیبای طبیعت لذت میبرید، تا اینکه وارد روستا میشوید.
روستایی خوش آب و هوا در مسیری مناسب میتواند گزینهای عالی برای ویلاسازان و تصاحب این روستا توسط آنها باشد.
در واقع روستای جوکلبندان را باید روستای ویلانشینان نام گذاشت.
شاید اغراق نباشد که بگوییم بیش از خانههای روستایی و قدیمی ویلاهای لوکس و بزرگ دیده میشود.
ساختمانهایی لاکچری که برخی از آنها در حصاری پوشیده شده از شمشادهای بلند و قطور مخفی شدهاند و فقط از طول و عرض زمین میتوان به بزرگی آنها پی برد.
زمینهایی که شاید روزی پر از ساقههای سبز برنج بود، یا درختانی سرسبز با سایههایی خنک داشت.
نمیدانم این ویلاها چه چیزهایی را از روستای جوکلبندان گرفتهاند، اما میدانم دیگر چهره یک روستای زیبا و سنتی را ندارد.
همه جا دیوارهای بلند و سفید و مرزهای محکم به جای پرچین ساده و بیآلایش خانههای روستایی نشستهاند.
چند روستای دیگر در گیلان به این روزگار دچار شدهاند؟ چرا هیچ نظارتی روی ویلاسازی و از بین رفتن طبیعت زیبای روستاها نیست؟
مدام بر تعداد این ویلاها و صاحبانی که حق خود میدانند تحت هر شرایطی به ملکشان بیایند حتا با وجود خطر شیوع کرونا، اضافه میشود.
صاحبانی که برخی از آنها عقیده دارند اگر نبودند روستاییان گیلانی از گرسنگی میمردند و حالا باید شکرگزار وجود و حضورشان باشند!
روستاییان مهربان و عزیز گیلانی، لطفاً، لطفاً، لطفاً خانهها و زمینهایتان را برای ویلاسازی نفروشید.
ساقههای برنج و درختان سرسبز را برای ساختن ویلاهای لوکس غریبههایی که به زودی صاحبان روستا و محل زندگیتان میشوند نابود نکنید.
جوکلبندان زمانی زیبا و خاص بود که بعد از مسیر و جاده سرسبز فقط خانه روستایی و زمین و درخت وجود داشت، نه آجر و سنگ و رنگ و بوی غریبه.
کاش حواسمان باشد، اگر به فکر طبیعت گیلان نباشیم به زودی به غریبههایی بین ویلانشینان تبدیل خواهیم شد.
پایان پیام
بله متاسفانه بزودی دیگر گیلان ما میسود ننگین کمانی از مهاجرانی که نه ریشه در این خاک دارند و نه اصالتی برای فرهنگ ما قائلند
سلام فرقی نمیکنه بومی وغیربومی نداره همه بایددرحفظ طبیعت کوشاباشند
به هر مکان بکر در شمال ایران پا بگذارید، هجوم وحشی ها را میبینید … اکثرا از تهران … .
آنها قدرت ندارن که به زور زمین ها را به انحصار خودشون دربیارن، بلکه من و شما هستیم که اونهارو راه میدیم.
روستاییان اونهارو راه میدن ، درنهایت در همون روستایی که زمین آباء و اجدادی شون هست ، تبدیل میشن به زاغه نشینانی در کنار قصرنشینان … این اشتباه محض هست.
اینها رو نباید به حریم آباء و اجدادی راه داد .
در کلِ گیلان ، ماسالی ها عقیده دارن ما زمین هامون رو نمیدیم به غریبه…
به همین دلیل ماسال ، فعلا ، از دستبرد ندید بدیدهای طبیعت بکر ، مصون مانده .
مالک زمین ها و طبیعت بکر خود باشید و ندید به دست کسانی که روستایی در شهرشون میبینن ، شروع میکنن به تمسخر و خودشون تو طبیعت و زمین همین روستایی ها فخرفروشی میکنن ….. .
با تشکر از متن زیبا و پراز واقعیت غم انگیز.کاش کاش کاش منابع طبیعی به راحتی این اجازه رو نمیداد که در چنین روستاهای بکری ویلاهای آنچنانی با مدل شهری ساخته بشه.