مدیر پروژه ساخت هتل صخره‌ای خرم آباد را پیدا کنید، جایزه بگیرید
به گزارش پایگاه خبری گلونی آیا تا به حال وسایل و لوازم شما گم شده است؟
همه ما در طول زندگی کلی وسیله گم کردیم و گاهی برای پیدا شدن آن‌ها جایزه و مبلغی پول تعیین کردیم تا انگیزه‌ای شود برای یابنده تا آن را به ما تحویل دهد.
اما در تمام آن گم کردن‌ها مقصر که بود؟ آیا آن وسیله مقصر بود که گم می‌شد؟
معلوم است که پاسخ منفی است. آن وسیله که عقل و خرد و قدرت تفکر نداشته تا گم بشود یا بخواهد گم بشود.
اما حالا اگر یک انسان گم بشود چه؟ باز هم ما مقصریم؟
اگر گم شونده یک کودک باشد می‌توان گفت ما بی‌احتیاطی کردیم ولی اگر طرف دو متر قد داشته باشد و از لحاظ عقلی هم در سلامت کامل باشد چطور؟
در آن شرایط به جرات می‌توان گفت: ما او را گم نکردیم. یا او خودش خودش را گم کرده یا شاید هم فرار کرده است و ما خیال می‌کنیم گمش کردیم.
شاید بپرسید این حرف‌ها چه معنی دارند و منظور ما از بیان این مطالب چیست؟ برای پی بردن به موضوع خبری که امروز منتشر شد را بخوانید.
پروژه هتل صخره‌ای خرم‌آباد که به گفته مسئولان در اندازه‌های «۵ ستاره» است، سال ۷۸ با تسهیلات بانک صنعت و معدن کلنگ‌زنی و حدود یک‌سال بعد عملیات اجرایی آن شروع شد، اما پس از هشت ماه پروژه تعطیل و سال ۸۳ دوباره آغاز به‌کار کرد.
مدیر پروژه ساخت هتل صخره‌ای خرم آباد
هتل صخره‌ای در این مدت بارها تعطیل شده و عمر فعالیت آن به مراتب کمتر از تعطیلی بوده و با توجه به شرایط معلوم نیست چه زمانی دوباره آغاز به‌کار کند.
بارها از سوی مسئولان مختلف و سرمایه‌گذارها وعده افتتاح این پروژه داده شد اما در عمل اتفاق خاصی نیفتاده و حتی در مواقعی بلافاصله پس از وعده افتتاح، پروژه کاملاً تعطیل شده است.
در خصوص آخرین وضعیت پروژه سید امین قاسمی، مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی لرستان به ایسنا گفت: به هیچ وجه خبری از آخرین سرمایه‌گذار این پروژه نیست و او را نمی‌بینیم.
وی ادامه داد: سرمایه‌گذار اصلی در هیچ جلسه‌ای هم شرکت نمی‌کند و پروژه بلاتکلیف است.
قاسمی با بیان اینکه در برخی جلسات نماینده سرمایه‌گذار حضور می‌یابد، افزود: این نماینده‌ها در جلسات بعدی تغییر می‌کنند و از مصوبات قبلی اطلاع ندارند.
مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی لرستان تاکید کرد: با توجه به شرایط بعید می‌دانم که پروژه در آینده نزدیک شروع به‌کار کند و آینده خوبی را برای آن متصور نیستیم.
پایان پیام
