کتاب چوب به دست های ورزیل
پایگاه خبری گلونی آرشین ساکی: ما لرها ضرب‌المثلی داریم که می‌گوید: “دَرَکی، اوما مینِکینه کِرد وِ دَر” معنی آن هم این است که کسی از خارج آمد و آن‌ها که در جایی ساکن بودند را بیرون کرد و خودش صاحب شد. همان که امروزی‌ها استعمار می‌نامندش.
خب این مثل حسابی به این کتاب ساعدی می‌خورد. طوری که من پس از خواندن کتاب اولین چیزی که توی ذهنم نشست همین مثل بود.
“چوب به دست‌های ورزیل” ماجرای روستای کوچکی است که گرازها به آن‌جا حمله کرده‌اند.
قصه از جایی آغاز می‌شود که گرازها زمین کشاورزی “محرم” یکی از اعضای آبادی، را حسابی شخم زده و محصولش را نابود کرده‌اند.
حالا محرم منتظر است تا نابودی زمین‌های کشاورزی دیگران را ببیند. مصداق همان آدم‌هایی که وقتی ضرری می‌کنند چشم دیدن دیگران را ندارند.
کتاب چوب به دست های ورزیل
اما چاره‌ای که ورزیلی‌ها برای راندن گرازها می‌اندیشند خودش باعث ایجاد مشکل بزرگ‌تری برای اهالی ده می‌شود. تا جایی که به قدر همان نابودی زمین‌های‌شان، بلکه بیش‌تر متضرر می‌شوند.
اگر آثار ساعدی را خوانده باشید حتما می‌دانید که موضوع کتاب به همین سادگی‌های قصه نیست و پر از کنایه‌هایی است که خواننده متفکر را راضی می‌کند.
این تحلیل مسائل اجتماعی و مشکلاتی که مردم با آن‌ها درگیر هستند در آثار ساعدی به بهترین و خواندنی‌ترین شکل ممکن نمود پیدا می‌کند.
برای این قصه هم همین‌طور است. آن‌ها که آمده‌اند گرازها را برانند، خودشان بلای عظیم‌تری بر سر ورزیل آورده‌اند.
شاید ماجرای کتاب راجع به ورزیل باشد، اما درد استعمار و نوکری بیگانگان درد ورزیل تنها نیست، درد شهرها و کشورهای زیادی است و این‌جاست که چیره‌دستی ساعدی در نگارش و تحلیل مسایل اجتماعی و اشراف او نمایان می‌شود. گویی هزاران سال است سایه این “ارباب و نوکری” بر سر بشر هست.
اعتقادات خرافی و ساده‌لوحی از دیگر مفاهیمی است که در این نمایشنامه به خوبی به تصویر کشیده شده است.
نمایشنامه “چوب به دست‌های ورزیل” از انتشارات نگاه با بهای ۱۵۰۰۰ تومان به بازار عرضه شده است.
پایان پیام
