آتش در نقطه صفر مرزی سردشت و مشکلات فعالان محیط زیست
به گزارش گلونی متأسفانه ما در سردشت از روز پنج شنبه تا ساعت ٤ امشب با آتش سوزی مهيبی در نقطه صفر مرزی سردشت (منطقه تِيت) TYET، مواجه بوديم كه پس از چندين بار كنترل و مهار، مجدد زبانه می‌كشيد و پيشتازی می‌كرد و در نهايت حدود ١٠٠ هكتار از مناطق جنگلی را طعمه حريق كرد.
هرچند به دليل تنومندی درختان و شيب تند، آتش بيشتر پوشش گياهی را طعمه حريق كرد اما ده‌ها اصله بلوط و ده‌ها نوع جانور تلف شد و زيان بسياری وارد كرد.
آتش در نقطه صفر مرزی سردشت
ما در اين عمليات اطفاء و ساير اقدامات پيشين، همدلی و تعامل بسيار خوبی بين بوميان و يگان چندنفره حفاظتی منابع طبيعی و بلوطبانان پابه ركاب پشت سرگذاشتيم اما واقعيت اين است كه هرگونه اقدام و تمهيدات زمينی در عمليات اطفاء در مناطق سخت دسترس صفر مرزی با احتمال قريب به يقين انفجار مين و حتی تيراندازی نيروهاي نظامی طرفين و… مگر از هوا، پاسخ‌گو نيست و آنچه فعالان می‌توانند روی آن تمركز كنند، آموزش جوامع محلی، فرهنگ سازی و نهادينه كردن ارزش‌های محيط زيستی و ارجحيت پيشگيری بر درمان و البته مطالبه ايجاد پايگاه‌های پايشی و اورژانسی هوامحور است.
چه اينكه سرمايه گذاری روی عمليات اطفاء زمينی در بسياری نقاط جغرافيای زاگرس، آب در هاون كوبيدن و زيره به كرمان بردن است هرچند باور دارم از حداقل‌ها نيز نشايد و نبايد گذشت و بی‌تفاوت عبور كرد و مسئوليت وانهاد ولی، واقعيت‌ها را بايد ديد و مطالبه‌گری منطقی و علمی و مستدل را بايد در دستور كار قرار داد.
از سويی ديگر نيز سازمان‌های ملی و بين‌المللی را هشدار بايد داد و پای كار بايد كشاند و اگرنه با اين نمط، مرگ زاگرس و البرز و هيركانی، و صد البته كنشگری سبز، حتمی است…
پایان پیام
نویسنده: رئوف آذری
