آل کاپون های وطنی زیاد شدند؛ جلوی‌شان را بگیرید
به گزارش گلونی وضعیت اقتصاد ایران و مفساد اقتصادی کم‌کم شبیه فیلم‌های گانگستری و مافیایی دهه ۶۰ و ۷۰ هالیوود می‌شود.
از ارقام و عددهای رشوه گرفته شده و گم شده خبرهایی می‌شنویم که غیر قابل باور است.
باور کنید درصد بالایی از مردم کشور ما بلد نیستند که این اعداد را روی کاغذ بنویسند.
آل کاپون های وطنی
از سوی دیگر نیست شدن مدیران ارشد سازمان‌ها و یا نهادها عادی شده است.
برخی از نیست شده‌ها پس از مدتی سر از کانادا و اروپا در می‌آورند و البته برخی هم بدشانس هستند و مثل غلامرضا منصوری می‌شوند.
آل‌کاپون‌های وطنی سخت مشغول کار هستند و تیغ تیزشان زیر گلوی اقتصاد می‌گردد.
همین پارسال وقتی وزیر بهداشت از فساد یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون یورویی در حوزه تجهیزات پزشکی خبر و از وجود مافیای نابودکننده در زمینه پزشکی اطلاع‌رسانی کرد، به گفته خودش او و خانواده‌اش را تهدید به مرگ کردند.
چنان فشاری به او وارد آمد که از آن تاریخ تاکنون کلمه فساد و حتی واژه یورو از دهانش خارج نشده است.
انگار کار دارد به جاهای باریک کشیده می‌شود و وضعیت سیسیلی بر مراودات اقتصادی حاکم شته است.
مردم که حالا نه تامین اقتصادی دارند و نه حال خوش، تاب روبه‌رو شدن با چنین فضایی را ندارند.
فضای رعب و وحشتی که توسط فاسدان زرمند و زورمند اقتصادی ایجاد می‌شود به جز بیشتر شدن یاس و ناامیدی مردم نتیجه‌ای ندارند.
آنها هر فشاری را تحمل می‌کنند ولس دیگر تاب کشت و کشتار و تصفیه‌حساب‌های درون‌گروهی و مافیایی را ندارند.
مردم گمان می‌کنند گروه‌های مافیایی چنان در سیستم‌های اداری و مالی کشور نفوذ دارند که وزیر و نماینده مجلس و قاضی را می‌توانند تحت تاثیر خود قرار دهند تا پیگیر مفاسدشان نباشند.
این حس می‌تواند برای کشور بسیار مخرب باشد. یک حس تلخِ بی‌پناهی در مردم موج می‌زند. به هر طرف نگاه می‌کنند یک فساد کلان می‌بینند.
صبح تا شب می‌دوند ولی سهم آنها نرسیدن است. اما کسانی در سایه همین آل‌کاپون‌ها یک‌شبه ره صدساله می روند و به ریش مردم می‌خندند.
پایان پیام
نویسنده: محمد پورخداداد
