زندگی لاکچری قرضی؛ یک هفته پورشه‌سواری چند؟
دنیای اقتصاد نوشت: طباطبائی، یکی از فعالان صنف کرایه‌دهنده خودروهای لوکس گفت:
«برای کرایه یک‌هفته‌ای یک دستگاه پورشه مدل ۲۰۱۵ باید معادل یک دستگاه پراید مدل ۹۹ هزینه بپردازید.
معمولا اوج بازار کار ما در ایام عید است که امسال به دلیل شیوع ویروس کرونا و بسته شدن جاده‌ها نسبت به سال گذشته ۷۰ درصد کاهش داشتیم اما از اردیبهشت ماه تاکنون وضعیت بهتر شده و آنهایی که در عید نتوانستند به مسافرت بروند اکنون در حال جبران کردن هستند.
نکته دیگر آنکه ماه محرم به خصوص ۱۵ روز اول اوج بازار ما است، مردم برای رفتن به شهرهای خود و نشان دادن پرستیژ اقدام به کرایه ماشین‌های لوکس می‌کنند.
ما مشتریانی داریم که کمتر از ۲۵ سال سن دارند و حتی گواهینامه ندارند اما به دنبال کرایه بنز اس ۵۰۰ هستند و حاضرند به جای کرایه شبی ۴ میلیون، شبی ۷ میلیون بپردازند.»
به گزارش گلونی زمان ما پاترول برای خودش برو بیایی داشت.
هر کسی از این ماشین نداشت، شاسی بلندها هم مثل حالا متنوع نبودند و بخاطر همین پاترول حسابی قدرت‌نمایی می‌کرد.
یک روز که از سرویس مدرسه جا ماندیم پدر یکی از دوستان‌مان با پاترول اداره دنبال‌مان آمد و من برای اولین با در این خودروی لوکس و لاکچری نشستم.
با چشمان یک بچه دبستانی، این ماشین خود کالسکه سیندرلا بود و باقی خودروها که از کنارمان می‌گذشتند کدو قلقله‌زن.
دم در مدرسه، آن‌قدر آرام و با حرکات آهسته پیاده شدم تا تعداد بیشتری از بچه‌ها صحنه من و پاترول را با هم ببینند.
تا دو سه روز بعد هم مزه نشستن در پاترول زیر زبانم بود. نگاه‌های بچه‌ها و حس باکلاسی که عجیب جذاب بود.
زندگی لاکچری قرضی
حکایت آنها که پول یک پراید را خرج نگاه مردم و ذوق خودشان از جلب توجه می‌کنند هم همین است.
حتی شده برای یک هفته دوست دارند تا می‌توانند نگاه بخرند. وقتی توی ترافیک کنار خودروهای معمولی دیگر مانده‌اند پر شوند از حس تفاوت و باکلاسی.
این افراد پول‌دارهای محتاج و نیازمندی هستند که نمی‌توانند از داشته‌های خود لذت ببرند و همیشه پی لاکچری‌ترین‌ها هستند.
محتاج به دیده شدن و نیازمند توجه.
فقط یک سؤال کوچک از این دوستان لاکچری‌نما دارم، اگر وسط این کیف و عشق و حال با پورشه قرضی، یکهو با یک نیسان آبی که چیزی برای از دست دادن ندارد تصادف کنید و از قضا مقصر هم خودتان باشید چه می‌کنید؟ در واقع چه می‌توانید بکنید؟
پایان پیام
نویسنده: راضیه حسینی
