کودکان برهنه دهدشتی باید نماد باشند نه اما این طوری
به گزارش گلونی جواد حیدریان روزنامهنگار حوزه محیط زیست در صفحه اینستاگرام خود مطلبی در مورد اطفای حریق جنگلهای زاگرس با دست خالی مردمان بومی منتشر کرد که در زیر میخوانیم.
چند روز پیش تصاویری از زنان مسن دمچنار با لباس محلی که مستعد شعلهور شدن است منتشر شد که برای خاموش کردن آتش به جنگل رفته بودند و امروز تصاویر کودکان برهنه در اطراف دهدشت.
ویدیوهای دیگر در نماشای گلونی
کودکان برهنه دهدشتی
این نمایشهای هیجانیِ خطرناک ولی لایک خور نباید تشویق شود.
کوهنوردان حرفهای در آتش سوختند و پاهایشان شکست و موفق نشدند، چطور چهارتا بچه میتوانند با تن برهنه به جنگ آتش بروند؟
من درک نمیکنم این کار کجایش فرهنگسازی است؟
از همکاران روزنامهنگار و افراد حرفهای توقع میرود، صرف هیجان نمایش، باعث نشوند مسائل جدی نادیده گرفته شود و مسایل خطرناک، بهانه قهرمانسازی شود.
البته حرف منطقی و غیر احساسی زدن مخاطبی ندارد. اینکه تشویق بچهها به خطر کردن فرهنگسازی نیست، برای کسی مهم نیست.
حتی وقتی پشت پرده این نمایش را هم که بدانی و بنویسی و هشدار دهی که بدن این بچهها توان مقابله با آتش ندارد و این نمایش ساختگی و خطرناک است، کسی بهایی نمیدهد و شوربختانه همه شیفته هیجانند.
نماد مظلومیت و دستان خالی مردمان زاگرس
گفتنی است طی چند روز گذشته تصاویری از اصفای حریق توسط زنان و کودکان بومی منطقه منتشر شد که در فضای مجازی به شدت دیده شد.
آنها با دستان خالی به جنگ آتش رفته بودند. زنان با همان لباسهای بلند و محلی خود در کنار شعلههای آتش قدم برمیداشتند و کودکان با پیراهنهای خود قصد خاموش کردن آتش را داشتند.
این تصاویر هرچند نماد مظلومیت و دستان خالی مردمان زاگرس است اما از دید جواد حیدریان تبلیغ چنین اتفاقی میتواند در آینده به ضرر زاگرسنشینان باشد.
تصاویر این ماجرا را میتوانید در ویدیوهای موجود در این مطلب تماشا کنید.
پایان پیام