حضور در اجتماعات بد است مگر اینکه خودمان هم آنجا باشیم
به گزارش گلونی در اوج بیماری کرونا و در زمانی که توصیههای کارشناسان بر دوری از اجتماعات است اما همچنان در کشورمان شاهد اجتماعات بیشماری هستیم.
هرکس هم برای شرکت در اجتماعات دلخواه خود دلیلهای خودش را دارد اما همگی در یک چیز شبیه هستند. آنهم انداختن همه چیز گردن دیگران است.
عدهای میگویند چرا ایستگاه صلواتی برگزار میشود؟ پس ما هم مراسم عروسی میگیریم.
برخی میگویند چرا مراسم عروسی برگزار میشود؟ پس ما هم مراسم ختم میگیریم.
دیگری میگوید چرا مراسم ختم برگزار میشود؟ پس من هم میروم تئاتر.
عدهای دیگر میگویند چرا تئاترها لغو نمیشوند و پاساژها را نمیبندند؟ پس ما هم باید بیکم و کاست مراسم عزاداری خود را برگزار کنیم. فقط مراسم ما کرونا را منتقل میکند؟ سینما و تئاتر و جشن تولد و سفر شمال و عروسی و تور گردشگری و کافههای تنگ و تاریک و… منبع شیوع کرونا نیست؟
خلاصه اینطور است که همه ما از دست یکدیگر شاکی هستیم ولی در عین حال همگی هم در اجتماعات حضور داریم.
منتها فقط اجتماعات مورد علاقه خودمان. هیچ کس هم با نظر ستاد ملی مقابله با کرونا کاری ندارد که میگوید حضور در اجتماعات باعث شیوع کرونا میشود.
ستاد ملی مقابله با کرونا مردم را از حضور در اجتماعات منع میکند اما مردم با نشان دادن یکدیگر و با استناد به اینکه دیگران در اجتماعات هستند، میخواهند که آنها هم در اجتماعات باشند.
در جدیدترین مورد این ماجراها، صعود ۳هزار کوهنورد به قله دماوند است. فکرش را بکنید. ۳هزار نفر رفتند کوه و در راه قطعا در چادرهای مشترک خوابیدند.
مسیر کوهنوردی هم طوری نیست که بگویی با فاصله فیزیکی صعود کردیم. مسیر کوهنوردی کاملا مشخص است و همگی باید در یک خط و با فاصله نهچندان زیاد از هم حرکت کنند.
۳ هزار نفر حتا از بزرگترین عروسیهای قبیلهای هم بیشتر است. اما نکته جالب میدانید کجاست؟
اینجاست که همین ۳هزار نفر فردا میآیند در اینستاگرام خود دیگران را به عدم رعایت پروتکلهای بهداشتی متهم میکنند و علت افزایش بیماران کرونایی را میاندازند گردن هیئتیها یا تئاتریها و…
پایان پیام
نویسنده: محسن فراهانی