بزرگداشت هنریک مجنونیان به روایت دوستان و نزدیکان
نکته: لطفا برای لود شدن ویدئو به پایین این برگه بروید و روی «خروج از نسخه موبایل» بزنید تا بتوانید ویدئوها را ببینید.
به گزارش گلونی هنریک مجنونیان، استاد، پژوهشگر، کارشناس و نویسنده حوزه محیط زیست ۶۹ سال پیش در ۱۳۳۰ در شهرستان ارومیه دیده به جهان گشود.
در سال ۱۳۵۲ از دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد و در سال ۱۳۵۶ در همین دانشکده از پایان‌نامه کارشناسی ارشد خود با موضوع بررسی اقتصادی و اجتماعی پارک‌های خزانه فرح آباد و آريامهر دفاع نمود.
هنریک مجنونیان از سال ۱۳۵۴ تا سال ۱۳۸۶ در سازمان محیط زیست و آموزشکده محیط زیست به عنوان کارشناس اجرایی و عضو هیئت علمی مشغول به کار بود.
در این مدت ضمن تلاش مستمر برای تربیت دانشجویان و آموزش کادر اجرایی برای سازمان محیط زیست، در زمینه تعیین رویکردهای حفاظت و راهبردهای ابتکاری در مدیریت مناطق تحت حفاظت نقشی تعیین کننده داشت.
یکی از ابتکارات هنریک مجنونیان ایده پی‌ریزی محدوده‌های امن در مناطق حفاظت شده بود که با توجه به موقعیت تضعیف شده سازمان محیط زیست در دهه ۶۰ یکی از راهکارهای اجرایی مناسب برای حفظ و نگهداشت زیستگاه‌های حساس و بکر بود.
بزرگداشت هنریک مجنونیان به روایت دوستان و نزدیکان
ویدئوهای این بزرگداشت را در آپارات گلونی ببینید
هنریک مجنونیان بیش از ۶۰ عنوان کتاب در زمینه‌های مختلف مرتبط با حفاظت محیط زیست به صورت تألیف یا ترجمه منتشر کرده است.
کتا‌ب‌هایی که برای تمام سطوح اجرایی و علمی محیط زیست نگاشته شده است و به عنوان مرجع بسیاری از فعالیت‌های حفاظتی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
انتشار این حجم از اطلاعات تخصصی، نه فقط در تاریخ سازمان‌های اجرایی، بلکه در سطح مراکز آموزش عالی نیز کم‌سابقه است.
کتاب‌های هنریک مجنونیان سال‌هاست که به عنوان کتاب درسی و کمک درسی در دانشگاه‌های کشور استفاده می‌شوند.
بسیاری از آثار ملی و مهم محیط زیست ایران نیز به دست هنریک مجنونیان نوشته شده‌اند، از جمله «راهبرد حفاظت از تنوع زیستی»، «نخستین گزارش ملی ایران به کنفرانس ریو» و «تهیه و تدوین دستورالعمل‌های لازم الاجرای طرح ریزی اکوسیستم‌های خشکی، ساحلی و دریایی».
استاد مجنونیان، برای تدریس و تربیت افراد تاثیرگذار در محیط زیست کشور نیز زمان زیادی صرف کرد؛ از آموزش و تربیت نیروهای اجرایی سازمان محیط زیست، تا تدریس در سطح عالی دانشگاه‌های دولتی و عضویت در هیئت علمی دانشگاه تهران.
پایان پیام
