دلالان کجا هستند و چه کسی آنها را میشناسد؟
مدیرعامل اتحادیه دامداران: «دلالان از هر کیلو گوشت ۴۰ درصد سود میبرند.
جز واسطهها هیچکس دیگری بر بازار گوشت قرمز کشور تسلط ندارد.
دامداران حاضرند گوشت گوساله را به قیمت ۷۴،۵۰۰ تومان عرضه کنند.»
به گزارش گلونی بازار ایران دست دلالهایی میچرخد که تعیین قیمت میکنند.
از میوه تا مرغ و گوشت. دلالها همه جا هستند، گاهی بازار را به دست میگیرند، و گاهی هم میروند قاطی فوتبال.
دلالان کجا هستند و چه کسی آنها را میشناسد؟
اصلاً این دلالها کی هستند و از کجا آمدهاند؟
چرا اینقدر قدرتمند هستند؟ یکجورهایی انگار هیچکس دستش به آنها نمیرسد.
دولت نمیتواند بازار را از دستشان در بیاورد.
دامدار نمیتواند گوشت را به قیمت مناسب به دست مردم برساند. باغدار نمیتواند میوه ارزان به مردم بفروشد.
فدراسیون فوتبال نمیتواند قرارداد بدون باخت و ضررهای میلیاردی با مربیان خارجی ببندد و…
این دلالان یکجورهایی انگار نامرئی هستند. حضورشان را حس میکنی ولی نمیبینی.
بچه که بودیم یک نعلبکی میگذاشتیم روی مقوایی بزرگ و دستمان را میگذاشتیم روی نعلبکی. بعد با مثلاً فلان روح حرف میزدیم و میگفتیم اگر در اینجا حضور دارد بگوید.
نعلبکی شروع میکرد به حرکت و میرفت روی حروف: آ، ر، ،ه، ه، س، ت، م.
به گمانم برای دیدن این دلالها هم باید برویم سراغ نعلبکیها و بازیهای بچگیمان.
حیف که حالا مثل آنموقع گول نمیخوریم و جیغکشان به یک طرفی فرار نمیکنیم.
هرچند فکر کنم در دنیای اموات و ارواح هم نشانی از این دلالان نباشد و نعلبکی لام تا کام حرف نزند.
دلالان عزیز و محترم، ما که نمیدانیم شما که هستید و کجایید.
لطفاً اگر صدایمان را میشنوید کمی دست از سر بازار بردارید بگذارید گوشت هم سر سفره بعضیها که ماههاست رنگش را ندیدهاند برود.
بگذارید کودکی که تقریباً مزه گوشت را دارد فراموش میکند، دلخوش شود وقتی عطر خورش قیمه و قورمه در خانه میپیچد.
اجازه دهید مرد خانواده غصه سفره و جیب خالی، روی دلش نماند.
اصلاً سودتان نوشجانتان. فقط چند درصدی کمش کنید.
دلالهای عزیز، کجایید؟ اگر در این اتاق حضور دارید یک سرفه بکنید.
پایان پیام