دلیل اصلی شکست در پرونده‌های بین‌المللی فوتبال ایران
باید از پول یک قرارداد چند نفر به طور غیر مشروع سهم ببرند. اینجاست که مخفیکاری شروع می‌شود.
به گزارش گلونی سازمان بازرسی روز گذشته از ارسال پرونده هشت نفر به اتهام اهمال منجر به تضییع و ایجاد دین بر ذمه فدراسیون و خسارت به اموال دولتی و … به دادستان عمومی و انقلاب تهران خبر داد.
این هشت نفر اعضای هیئت رئیسه فدراسیون هستند که در هنگام عقد قرارداد همکاری با ویلموتس سند قرارداد را امضا کرده‌اند و در حال حاضر به علت انجام اشتباهات متعدد در نوع قرارداد متهم شناخته شده‌اند.
مهدی تاج به عنوان رئیس و حیدر بهاروند، لیلا صوفی‌زاده، محمود اسلامیان، کاظم طالقانی، هدایت ممبینی، محمود شیعی و فریدون اصفهانیان، این هشت نفر هستند.
در این موضوع تاثیر افکار عمومی بر حساس شدن نهادهای نظارتی بسیار زیاد بود.
واکنش مردم و رسانه‌ها در فضای مجازی چنان بالا بود که می‌طلبید نهادهای مسئول با سرعت به این پرونده رسیدگی کنند.
اما آیا شناختن مجرمان این پرونده و حتی محکومیت آنها پایان راه است و دیگر شاهد این اتفاقات نیستیم؟
جواب یک نه بزرگ است چون همین حالا چندین پرونده بین‌المللی دیگر برای تیم‌های لیگ برتری باز است.
برانکو و دستیارانش، شفر، استراماچونی و چندین بازیکن هنوز باز است و طبق معمول بازنده این دادگاه‌ها هم طرف ایرانی است.
دلیل اصلی شکست در پرونده‌های بین‌المللی فوتبال ایران
در گذشته همه این پرونده‌ها را باخته‌ایم، اکنون هم می‌بازیم و اگر فکری به حال مسایل حقوقی فدراسیون فوتبال و باشگاه‌ها نشود در آینده هم همین آش و همین کاسه است.
فوتبال ایران بیست سالی می‌شود که پایش به دادگاه‌های داوری بین‌المللی باز شده است. حالا ما یکی از بدنام‌ترین کشورها در این زمینه هستیم.
شکست ما در این دادگاه‌ها حتمی است چون قراردادهایی که با مربیان و بازیکنان خارجی می‌بندیم مشکل دارد.
مدیران فدراسیون و مسئولان مذاکرات باشگاه‌ها اغلب یا اطلاع چندانی در این زمینه ندارند و یا سلامت مالی ندارند.
در مورد نخست موضوع این است که باید در زمان عقد قرارداد با چند خبره این کار که با قوانین به‌روز فیفا آشنا هستند مشورت شود و آنها در همه مراحل حضور داشته باشند.
اما مشکل بزرگتر فساد و نداشتن سلامت مالی این نوع قراردادهاست.
اکنون دلالان هستند که نبض مدیران فوتبال را در دست گرفته‌اند.
دلال نه به عنوان مشاور ورزشی و با واسطه قانونی و مجوزدار. دلال به معنی کارچاق‌کن و نون رسان.
باید از پول یک قرارداد چند نفر به طور غیر مشروع سهم ببرند.
اینجاست که مخفیکاری شروع می‌شود. بیشتر قراردادها با مربیان و بازیکنان خارجی مخفی می‌ماند و به بهانه‌هایی مثل دلایل حقوقی، رسانه‌ای نمی‌شوند.
قرارداد کیروش، شفر، ویلموتس از همین نوع هستند.
رسانه‌ها ماه‌ها به تاج و فدراسیون فشار آوردند تا گوشه‌ای از قرارداد ویلموتس منتشر شود ولی مقاومت کردند. از همان جا می‌شد حدس زد پایان خوشی در انتظار این قرارداد نیست.
دلالان در این سال‌ها ده‌ها فوتبالیست درجه چند و حتی بیمار به باشگاه‌ها قالب کرده‌اند که حتی چند بازی هم برای این تیم‌ها بازی نکردند ولی پس از رفتنشان شکایت کردند و پول دلچسبی از طرف ایرانی گرفتند.
نداشتن مدیریت و سواد کاری در ایران وجود دارد ولی این فساد است که فوتبال ایران را به اینجا رسانده است.
پایان پیام
نویسنده: محمد پورخداداد
