سد شفارود بر خلاف نامش برای جنگلهای هیرکانی قاتل به شمار میرود
به گزارش گلونی نامش «شفارود» است. زیرا در تمام مسیری که جریان دارد، با رنگآمیزی هنرمندانهاش، با عطر خاکهای آب خورده اطرافش و با صدای خروشندهاش بر روی سنگها، گویی بر طبیعت اطراف آن منطقه اثری شفابخش داشته است و نه تنها به انسانها که به تمام موجودات آن منطقه زندگی بخشیده است.
کافی است فقط چند دقیقهای بر کنارهاش بنشینید تا تمام دردها و رنجهای ناشی از زندگی شهری از وجودتان رخت بربندد و شفا یابد.
شفارود زیبا، پرجاذبه و حیاتبخش از کوههای «سنبل» و «تیرو» در بخش غربی کوههای البرز سرچشمه گرفته و بعد از گذشتن از رضوانشهر به دریای خزر میپیوندد.
مدت مدیدی است که مسؤلین برای ساخت یک آببند بر سر راهش، مشغول نقشهکشی هستند. آنهم نه یک سد معمولی. بلندترین سد غلتکی- بتنی در ایران!
آنها میگویند جمعیت رو به افزایش است. مردم گیلان به خصوص پرهسر، تالش و رضوانشهر برای شرب و کشاورزی احتیاج به آب دارند.
درست است که میتوانستیم با برنامهریزی صحیح جلوی این کمبود آب را بگیریم اما بالاخره کاری است که شده است.
میگویند شیرابه فاضلابهای گیلان به آبهای زیرزمینی نفوذ کرده است از این جهت نمیتوان از آبهای زیرزمینی استفاده کرد.
درست است که میتوانستیم با سیستم فاضلابی اگو، مشکلات فاضلاب را به حداقل برسانیم اما ما مطابق معمول همیشه فقط همین چند قدم جلوی پای خودمان را پیشبینی کرده بودیم. از کجا میدانستیم شیرابههای فاضلاب به آب زیرزمینی نفوذ میکند.
مسؤلین میگویند درست است که با ساخت سد، هزاران اصله درخت از جنگلهای هیرکانی نابود میشوند درحالیکه هیچ جایگزینی برایشان وجود ندارد.
و از طرفی درست است که همه آن درختها نیز به دوره سوم زمینشناسی تعلق دارند.
اما مرغ ما هم فقط یک پا دارد و انسانهای زیادی در پربارانترین استان کشور احتیاج به آب شرب و کشاورزی دارند.
آنها میگویند میدانیم که اگر نگاهی گذرا به سدهای ساخته شده در کشور بیاندازیم، معلوم میشود که همه آنها باعث خشک شدن و از بین رفتن یک اکوسیستم دیگر شده است و زیاد هم در حل مشکلات مربوط به کم آبی کشور راهگشا نبودهاند.
اما بالاخره سد سازی هم پول و سود زیادی به همراه دارد و حیف است در هر زمینهای گزینه ساخت سد را نادیده گرفت.
در برابر اینهمه افاضات مسؤلین تنها یک پرسش برای ما مردم باقی میماند و آن اینکه حالا که ساخت سد شفارود اینقدر واجب و ضروری است پس چرا ساخت آن ۲۵ سال طول کشیده است؟!
پایان پیام
نویسنده: بهاره حاصلیان