شهرک بسیج کوت عبدالله یا ونیز فاضلابی
به گزارش گلونی در پی خاموش شدن پمپ انتقال آب فاضلاب در هفته گذشته، معابر و خیابان‌های شهرک بسیج کوت عبدالله از توابع شهرستان کارون استان خوزستان دچار آبگرفتگی وسیع شده و اثباب نارضایتی اهالی منطقه را در پی داشته است.
فکرش را بکنید. در این روزگاری که بهداشت برای ما خیلی مهم شده و کوچکترین آلودگی را با ده جور ضدعفونی کننده و وایتکس و الکی و… از بین می‌بریم، برخی از هموطنان‌مان هستند که برای خروج از خانه مجبورند با چکمه داخل فاضلاب راه بروند.
بوی نامطبوع و ظاهر نازیبا و… اصلا مهم نیست. مهم آلودگی میکروبی این فاضلاب است. کوچه‌ها که تنها فضای بازی کودکان هستند غرق فاضلاب شدند و این یعنی امکان افزایش بیماری و رشد میکروب و قارچ و مریضی.
شهرک بسیج کوت عبدالله حالا شبیه به ونیز شده است منتها با این تفاوت که در کوچه پس‌کوچه‌های این شهرک به جای آب، فاضلاب جمع شده است.
مردم ناچارند برای گذران زندگی از خانه خارج شوند و پا در میان فاضلاب بگذارند و در کوچه‌ها و خیابان‌ها راه بروند.
پیش از این خوزستان هوایی آلوده داشت و امکان نفس کشیدن با خیالی آسوده از مردمان این خطه سلب شده بود. بعد آب آشامیدنی این مردم هم به مشکل خورد و نوشیدن یک جرعه آب هم برایشان سخت شد.
حالا فقط یک راه رفتن برایشان باقی مانده بود که حالا به علت عدم مدیریت صحیح و خاموش شدن پمپ انتقال آب فاضلاب از آنها گرفته شده است.
سخت است که حتا حق قدم زدن و راه رفتن را هم از آدم بگیرند. خیلی سخت است.
اگر این اتفاق در یکی از محلات تهران رخ داده بود موضوع حتا تا یک بحران امنیتی هم بالا می‌گرفت.
اما خب گویا میزان اهمیت شهرها و مردمان این کشور با فاصله آنها از پایتخت نسبت مستقیم دارد.
منتها نمی‌دانم چرا وقتی از مرز خارج می‌شویم این نسبت عکس می‌شود و ناگهان ملت‌ها و دولت‌ها برایمان مهم می‌شوند.
پایان پیام
نویسنده: محسن فراهانی
