صعود به دماوند در ایام کرونا خلاف مرام‌نامه کوهنوردی است
به گزارش گلونی باوجود ممنوعیت صعود به دماوند اما خبرها حاکی از شلوغی مسیرهای صعود به این کوه است و خبر بدتر اینکه یک کوهنورد مشهدی هم در جان خود را از دست داده است.
فصول گرم سال در حال اتمام هستند و همین امر موجب شده کوهنوردان برای صعود به قلل مرتفع کشور اقدام کنند. آن‌ها حتا به ممنوعیت‌ها و محدودیت‌ها هم توجه نمی‌کنند.
صعود به دماوند در ایام کرونا
کوهنوردی اگر به تنهایی انجام شود خطرناک است و اگر گروهی هم برگزار شود احتمال ابتلا به کرونا شدت می‌یابد.
چرا؟ چون کوهنوردی گروهی باید از یک مسیر کوچک انجام شود و کوهنوردان نمی‌توانند با فاصله چند ده متری از هم حرکت کنند.
کوهنوردان در شب‌مانی مجبورند کنار یکدیگر چادر بزنند و گاه چندین نفر در یک چادر به صورت فشرده بخوابند.
حالا فقط کافی است یک نفر از این جمع ناقل ویروس کرونا باشد. بدون شک همگی به کووید۱۹ مبتلا خواهند شد.
به همین دلیل فدراسیون کوهنوردی کشور صعود به قله دماوند که مستلزم برپایی کمپ‌هایی این چنین است را ممنوع اعلام کرده است.
اما باز با این وجود هستند افرادی که برای کوهنوردی حاضرند خطر ابتلا به کرونا را به جان بخرند و در گروه‌های چند ده نفری اقدام به صعود کنند.
یکی از اهداف اصلی کوهنوردی «سلامتی» است.
هدفی که با صعود در این ایام به شدت زیر پای کوهنوردان له می‌شود.
پس هرکس مدعی شد این روزها برای سلامتی خود به کوهنوردی می‌پردازد بدانید که در کلامش صادق نیست.
عاقلانه نیست که سلامتی خود را به خطر بیندازی تا اندکی به سلامتی خود کمک کنی. آن‌هایی که در این برهه اقدام به صعود به دماوند می‌کنند قطعاً هدف دیگری دارند.
آن‌ها برای سلامتی کوهنوردی نمی‌کنند. آن‌ها برای لذت بردن کوهنوردی می‌کنند. آن‌ها لذت شخصی را بر منفعت جمعی مقدم می‌شمارند.
آن‌ها با مسافران شمال که عصرها در پاساژها قدم می‌زنند و گروهی در جنگل‌ها آتش درست می‌کنند، هیچ تفاوتی ندارند.
آن‌ها کوهنورد هستند منتها کوهنوردانی که به مرام‌نامه کوهنوردی مقید نیستند. مرام‌نامه‌ای که نانوشته است اما سالیان سال توسط کوهنوردان دغدغه‌مند رعایت شده است.
پایان پیام
نویسنده: محسن فراهانی
