قیمت مصوب کره از قیمت سوپرمارکت ما هم بیشتر است
به گزارش گلونی پس از چند روز حاشیه‌سازی در مورد نایابی کره بالاخره قیمت مصوب آن منتشر شد تا خط بطلانی باشد بر تمام گزافه‌گویی‌ها.
قیمت مصوب کره ۱۰۰ گرمی ۸ هزار تومان ناقابل تعیین شد. یعنی خود کره بعد از شنیدن این خبر آب شد. که چطور می‌شود کره ناگهان نایاب می‌شود بعد که گران شد ناگهان پیدا می‌شود و به وفور در دسترس مشتری قرار می‌گیرد؟
قیمت کره و قیمت سایر اقلام خوراکی و غیرخوراکی این روزها قدرت محاسباتی مردم را حسابی به چالش کشیده است. چطور؟
عرض می‌کنیم خدمت‌تان.
آدمیزاد است دیگر. فکر و خیالش دست خودش نیست.
می‌نشیند یک گوشه و فکر می‌کند چطور می‌شود که کره دو هزار تومانی می‌شود ۸ هزار تومان و قیمت تخم‌مرغ دوبرابر می‌شود و قیمت خودرو چهار برابر می‌شود و قیمت لپ‌تاپ دو برابر می‌شود و قیمت گوشت دو برابر می‌شود و قیمت مرغ سه برابر می‌شود و… اما نرخ تورم هنوز به ۴۰ درصد هم نرسیده که هیچ در برخی نقاط تورم نقطه‌ای زیر ۳۰ درصد است.
خب کره که هیچ مغز آدم هم آب می‌شود از جور در نیامدن این معامله.
این قیمت‌هایی که عرض کردیم دو برابر شده است و چهار برابر شده است با توجه به قیمت چند ماه پیش گفتیم‌ها.
با قیمت ۴ سال پیش مقایسه کنیم که دیگر زمین و زمان هم آب می‌شد. یادتان هست به ۸ هزار تومانی که الان فقط می‌توان یک کره ۱۰۰ گرمی خرید، قبلا چه چیزهایی می‌توانستیم بخریم؟
این قبلا که می‌گوییم منظورمان دهه ۴۰ شمسی یا ۲۰ سال پیش نیست. منظورمان همین چند سال پیش است. زمانی که با ۸ هزار تومان می‌شد از تهران رفت قم و یک ساندویچ خورد و برگشت.
البته ما قصدمان از نوشتن این مطلب سیاه‌نمایی و پمپاژ یاس و ناامیدی در جامعه نیست. بالآخره هر اتفاقی یک جنبه مثبت و قشنگی هم دارد.
مثلا همین گران شدن کره نکته مثبتش این است که از سبد غذایی خانوارهای ایرانی حذف می‌شود و به مرور شاهد کاهش وزن مردم خواهیم بود.
آخر این‌ها که کره واقعی نیستند. روغن و پالم و… هستند که جامدشان کردند و به اسم کره می‌فروشند. متخصصان این کره‌ها را اصلا جزو لبنیات حساب نمی‌کنند چون شیر هیچ دخالتی در ساخت آن‌ها ندارد.
پس چه بهتر که رژیم غذایی و لاغر کردن را از همین امروز و با حذف کره از سبد غذایی خود آغاز کنیم.
حالا شما فعلا این نکته را داشته باشید تا ما بگردیم و برای حذف گوشت و مرغ و لبنیات و… از سبد غذایی خانوارهای ایرانی هم جنبه مثبت پیدا کنیم.
پایان پیام
نویسنده: محسن فراهانی
