مردانی که در موضع قدرت هستند از آزار جنسی برای اعمال قدرت علیه زنان بهره می‌برند
به گزارش گلونی ماهنامه مدیریت ارتباطات در کانال تلگرامی خود نوشت:
آزار جنسی برای زنان در تمام دنیا رخ می‌دهد؛ هر از گاهی شنیده می‌شود که یک فرد مشهور خارجی به همین جرم دادگاهی شده است، یا در همین ایران خودمان که اخیرا جنبشی در شبکه‌های اجتماعی راه افتاده که زنان از تجربه‌های آزار جنسی‌شان صحبت می‌کنند.
زنان در تمام مشاغل، از مهمانداری هواپیما گرفته تا خبرنگاری، با آزار جنسی روبه‌رو می‌شوند که معمولاً شایع‌ترین نوع آن کلامی است.
واکنش‌ها نیز اغلب چیزی بیش از سکوت و بی‌اعتنایی به آزار نبوده است. این‌بار اما زنان قربانی تصمیم شجاعانه‌تری گرفته‌اند و سکوت خود را شکسته‌اند.
مردانی که در موضع قدرت هستند
از آزار جنسی برای اعمال قدرت علیه زنان بهره می‌برند
هرچند با افشاگری‌هایی که صورت گرفته، سلبریتی‌ها بیش از همه در مرکز توجه‌ها قرار گرفته‌اند، همین شاید نشانه‌ای باشد بر اینکه آزار جنسی در ایران واقعا در سطحی غیرقابل باور رخ می‌دهد.
کمااینکه ماهنامۀ مدیریت ارتباطات نیز در تحقیقی میدانی که در شماره ۱۱۶ منتشر شد این مسئله را تایید می‌کند.
آن بررسی نشان می‌داد از بین ۵۹ خبرنگاری که درباره آزار جنسی از آن‌ها پرسش شده بود، ۵۳ نفرشان (معادل نود درصد)، دست‌کم یک بار در راه تهیۀ خبر مورد آزار جنسی قرار گرفته‌اند.
شهلا اعزازی، استاد جامعه‌شناسی معتقد است ریشه‌های آزار جنسی در ایران را باید در جامعۀ مردسالار جست‌وجو کرد. به گزیده‌ای از گفته‌های او را توجه کنید:
با وجود اینکه بسیاری از مردان ما به‌ظاهر می‌گویند با برابری زن و مرد موافق‌اند، اعتقادشان بر مبنای همان نگرش سنتی استوار شده است که می گوید جای زن در خانه است.
افرادی که مردسالار هستند، این جرئت را به خودشان می‌دهند که به شکل‌های مختلف جنسی، مانند کلامی یا لمسی، زنان را در محیط‌های عمومی یا نیمه‌عمومی آزار دهند.
زنان باید حرف بزنند تا نگاه روی فرد مزاحم دقیق‌تر شود. شاید نتوانند اثبات کنند، اما باید بگویند تا قباحت آزار جنسی در محیط‌های عمومی و نیمه‌عمومی به خود فرد آزارگر برگردد نه کسی که مورد آزار قرار گرفته است. البته نمی‌توان کسی را به گفتن مجبور کرد؛ شجاعت می‌خواهد و باید دردسر را تحمل کنند.
افرادی که در موضع قدرت هستند، از آزار جنسی برای اعمال قدرت‌شان علیه زنان استفاده می‌کنند.
شاید این مردان ندانند که در حال سوءاستفاده هستند یا دست به آزار جنسی زده‌اند، چون زن را به شکل یک ابژۀ جنسی می‌بینند و این حق را برای خودشان قائل هستند که بر او اعمال قدرت کنند.
در سال‌های اخیر زنان ایرانی بیشتر وارد فضاهای عمومی شده‌اند و آزار از عرصۀ خصوصی وارد عرصۀ عمومی شده است. با این حال، شرایط تا حدودی فرق کرده است و مردانی و زنانی هر دو قواعد مردسالاری را شکسته‌اند.
آزارها در همه‌جای دنیا، حتی کشورهای پیشرفته هم وجود دارد، با این حال تفاوت اینجاست که در غرب، سازوکارهایی به وجود آمده که قربانی می‌تواند با استفاده از آن‌ها شکایت کند، در حالی که در ایران چنین سیستمی وجود ندارد، یا اگر هم هست شرایطی پیچیده دارد.
یکی از ویژگی‌های عمده در مورد آزار جنسی این است که معمولاً افرادی که مورد آزار قرار گرفته‌اند، به‌سختی درباره آن صحبت می‌کنند، مثلاً به خانواده‌شان نمی‌گویند، چون به‌سرعت همان دید مردسالارانه حاکم می‌شود و تقصیر گردن فرد آزاردیده می‌افتد.
شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد زنان به‌تدریج دارند موارد آزار را بیان می‌کنند. بخشی از این موارد هم رسانه‌ای شده است، با این حال در نهایت با آن مردی که آزار داده بود، برخورد قابل‌توجهی نشد. بنابراین، واکنش زنان به بسیاری از آزارها بی‌اعتنایی است.
شهرهای ما برای زنان امن نیست و مردسالاری در عرصۀ عمومی زنان را اذیت می‌کند. حتی فردی که خانواده‌اش آن‌قدر مردسالار نیست، مجبور است قواعد مردسالاری را در عرصۀ عمومی قبول کند.
اصولاً به زنان و مردان ما در مورد آزارهای جنسی آموزش داده نشده است. آموزشِ اینکه چطور به شکل کلامی از خودت دفاع کنی داده نشده، یا اگر هم زن بلد باشد، مرد متوجه نمی‌شود.
مردانی که در موضع قدرت هستند از آزار جنسی برای اعمال قدرت علیه زنان بهره می‌برند
برای خواندن متن کامل گفت‌و‌گو، به این لینک مراجعه کنید.
پایان پیام
