پارک ملی ارسباران و طبیعتی با زیباییهای تمام نشدنی در آذربایجان شرقی
پیشنهاد سفر گلونی این پارک در حاشیه جنوبی رود ارس به وسعت ۸ هزار و ۹۴۱ هکتار قرار دارد.
این پارک از سال ۱۳۴۶ به عنوان منطقه ممنوعه شکار و در سال ۱۳۵۲ به عنوان منطقه حفاظت شده ارسباران و از سال ۱۳۵۵ به عنوان ذخیرگاه زیستکره تحت مدیریت قرار گرفته است.
همچنین پس از قابلیت سنجی طی مصوبه شماره ۳۷۰ شورای عالی محیط زیست (کمیسیون زیر بنائی دولت) مورخ ۳۱/۲/۱۳۹۱ به پارک ملی ارتقا یافت.
پارک ملی ارسباران و طبیعتی با زیباییهای تمام نشدنی
جالب است بدانید این منطقه به نامهای دیگری چون قره باغ، قراچه باغ و آرازبار نیز شناخته میشود.
این منطقه از لحاظ پوشش گیاهی و جانوری از اهمیت ویژهای برخوردار است.
این پارک یکی از زیباترین جاذبههای طبیعی ایران در استان آذربایجان شرقی قرار دارد.
سالها در این منطقه پروژههای شكار ممنوع، حفاظت رویشی و دورههای پژوهشی به اجرا درآمده تا از تخریب بیشتر اکوسیستم این منطقه جلوگیری شود.
حدود ۲۹۰۰ کیلومتر از مساحت دامنههای جنگلی این منطقه به عنوان منطقه رویشی با جنگلهای نیمه مرطوب، نشانه گذاری و تحت حمایت است.
ارسباران از مناطق مدیترانهای به شمار میرود و میانگین بارندگی در ان حدود ۶۵۰ میلیمتر در سال است.
جالب است بدانید رطوبت عمده این منطقه از طریق ترسیب و یا باران نامرئی تامین میشود. همچنین متوسط دمای این منطقه ۶/۱۱ درجه سانتی گراد است.
در این پارک بیش از هزار گونه گیاهی، ۳۰۰ گونه جانوری شامل ۲۱۰ گونه پرنده، ۲۹ گونه خزنده، ۵ گونه دوزیست و ۴۸ گونه پستاندار زندگی میکنند.
در این منطقه گونههای کمیاب جانوری چون پرندهای به نام «سیاه خروس قفقازی» وجود دارد.
همچنین قرقاول ارسبارانی و مارال دو گونه جانوری در حال انقراض این منطقه هستند.
جالب است بدانید زغال اخته و گیلاس وحشی از مهمترین گیاهان این منطقه هستند.
علاوه بر پوشش گیاهی و جانوری، این منطقه از قدمتی تاریخی نیز برخوردار است.
قلعه بابک، دژ طوماسیاش و کلیسای نارینی از آثار تاریخی برجسته این پارک ملی به شمار میروند.
قلعه درسی، مکیدی درسی، آینالو در کلیبر و چیچکلو در ورزقان مکانهایی هستند که برای استراحت و اسکان میتوانید به آنها مراجعه کنید.
این طبیعت زیبا را پاس بدارید و در بازدید، خدشهای به تن نحیف آن وارد نکنید.
پایان پیام
نویسنده: سارا شهسواری