آقای رجبی صاحب خانه سبز هم به خاطره‌ها پیوست
به گزارش گلونی دهه هفتاد با بعضی از سریال‌هایش در خاطره‌ها ماندگار شد و البته یک نام در تیتراژ پایانی چندتایی از این فیلم‌ها.
بعد از خانواده آقای هاشمی معروف، در کتاب‌های درسی قدیم، خانواده‌ای دیگر که بیشتر ما اسمش را شنیده‌ایم، خانواده آقای رجبی بود.
آقای رجبی، همان مالک مهربانی بود که خانه‌اش یک بار برای فیلمی سبز شد، جایی شد برای همسران و دنیای شیرین.
خانه‌ای سه طبقه در منطقه سعادت آباد که آخرین تصویرهایی که از آن در ذهن مانده است مربوط به سریال «خانه سبز» ساخته بیژن بیرنگ است.
حالا آقای رجبی معروف تیتراژهای پایانی سریال‌های دهه هفتاد به خاطره‌ها پیوست.
دختر آقای رجبی خبر داد که متاسفانه او چند روز پیش درگذشت. آقای رجبی که چند سالی بود درگیر بیماری کلیوی و تحت درمان دیالیز بود، چند روز پیش دیده از جهان فروبست.
این روزها خانه سبز از شبکه نسیم در حال پخش است.
فیلمی که تیتراژش با آوردن چند زنده‌یاد قبل از نام‌ها تغییر کرده. همان‌ها که برای‌مان خاطره ساختند.
حالا اما اسمی دیگر هم به جمع‌شان اضافه خواهد شد.
صاحب خانه سبز هم به خاطره‌ها پیوست
آقای رجبی با خانه سبزش به خاطره‌ای برای همه ما تبدیل شد.
برای ما که فیلم‌های دهه هفتاد یادمان هست و برخی از دیالوگ‌ها هنوز هم در خاطرمان مانده.
آن روزها این همه تنوع و آب و رنگ، قاطی فیلم‌ها و سریال‌ها نبود. این‌همه خانه و ماشین و دم و دستگاه.
برای همین وقتی دوباره بعد از سال‌ها تلویزیون را روشن می‌کنیم و می‌بینیم باز هم صدای مرحوم خسرو شکیبایی می‌آید که می‌گفت: «خونه می‌تونه به رنگ آجر باشه یا شیشه و سنگ اما به عقیده ما خونه هر چی که باشه باید سبز باشه سبز و همیشه سبز»
می‌نشینیم پای تلویزیون و دوباره چندباره نگاهش می‌کنیم.
نه خبری از ماشین‌های رنگ و وارنگ بود و نه خانه‌های بزرگ. ولی به دل می‌نشست.
خانه آقای رجبی برای ما کلی خاطره ساخت و خودش با همین خاطره‌ها در ذهن ما سبز و همیشه سبز باقی خواهد ماند. روحش شاد.
پایان پیام
نویسنده: راضیه حسینی
